Γράφει η Ελένη Κασιμάτη
Ξέρεις, είναι ωραίο πράγμα οι εκπτώσεις. Βρίσκεις κάτι που σου αρέσει, το παίρνεις σε καλύτερη τιμή, νιώθεις πως έκανες μια έξυπνη κίνηση.
Αλλά αυτό ισχύει μόνο στα ψώνια.
Γιατί στον έρωτα, στις σχέσεις, οι εκπτώσεις είναι το πιο σίγουρο μονοπάτι προς την απογοήτευση.
Ξεκινάς με τα βασικά. Θες κάποιον που να σε θέλει το ίδιο. Που να σε διεκδικεί, που να σε βλέπει και να λάμπει το βλέμμα του. Που να είναι εκεί και να μη χρειάζεται να του το ζητάς.
Αλλά μετά, αρχίζεις και συμβιβάζεσαι.
Λες «δεν πειράζει» που δεν δίνει πάντα σημασία. «Δεν πειράζει» που δεν κάνει χώρο για σένα στη ζωή του. «Δεν πειράζει» που οι λέξεις του δεν γίνονται ποτέ πράξεις.
Και ξέρεις τι συμβαίνει όταν αρχίζεις τις εκπτώσεις;
Σιγά-σιγά, μικραίνεις τον εαυτό σου. Γίνεσαι λιγότερο απαιτητική, λιγότερο δυνατή, λιγότερο εσύ. Προσαρμόζεσαι στο λίγο και το βαφτίζεις αρκετό.
Και τελικά, ξυπνάς μια μέρα και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες σε κάτι τόσο μέτριο.
Θες να ξέρεις ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος;
Το ότι κάποτε πίστεψες πως αν εσύ δώσεις περισσότερο, αν γίνεις λίγο πιο υπομονετική, αν κάνεις λίγη ακόμα υποχώρηση, αν περιμένεις λίγο ακόμα, ίσως κάποτε να πάρεις πίσω όσα αξίζεις.
Δεν πάει έτσι.
Στον έρωτα δεν χωράνε εκπτώσεις. Ή παίρνεις αυτό που σου αξίζει ή φεύγεις. Δεν αγοράζεις συναίσθημα σε «καλή προσφορά», δεν συμβιβάζεσαι με μισές αγάπες, δεν δέχεσαι μισογεμάτα βλέμματα.
Γιατί στο τέλος, η αγάπη που κράτησε, ήταν αυτή που δόθηκε ολόκληρη. Χωρίς εκπτώσεις, χωρίς μισά λόγια, χωρίς ψίχουλα.
Στα ψώνια, ναι. Κυνήγησε τις καλές προσφορές.
Στον έρωτα; Μόνο το ολόκληρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου