Υπάρχουν άνθρωποι που περνάνε από τη ζωή σου σαν μια γρήγορη σκιά. Αφήνουν πίσω τους μια αίσθηση, κάτι αχνό, που δεν σε κρατάει ξύπνιο τη νύχτα. Και μετά υπάρχουν αυτοί που, με έναν τρόπο που δεν μπορείς να εξηγήσεις, γίνονται το κέντρο του κόσμου σου. Εσύ είσαι αυτός ο άνθρωπος για μένα.
Δεν είσαι απλώς μια επιθυμία, κάτι που έρχεται και φεύγει. Είσαι εκείνη η φλόγα που δεν σβήνει, που καίει αδιάκοπα μέσα μου. Είσαι η σκέψη που με ξυπνάει τις ώρες που όλοι οι άλλοι κοιμούνται. Τότε που ο κόσμος ησυχάζει και μένω μόνος με όλα όσα δεν μπορώ να σου πω.
Είσαι η ανάγκη μου, όχι από αυτές που καλύπτονται εύκολα, αλλά από αυτές που σε κατακλύζουν. Σε θέλω όχι γιατί μου λείπει κάτι, αλλά γιατί εσύ είσαι όλα όσα δεν ήξερα ότι χρειαζόμουν. Είσαι η έμπνευση πίσω από κάθε σκέψη, κάθε κίνηση, κάθε ρίσκο που παίρνω.
Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις. Δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω όπως πρέπει. Αλλά όταν είσαι μακριά, κάθε στιγμή μοιάζει άδεια. Όχι επειδή δεν μπορώ να υπάρξω μόνος μου, αλλά επειδή η παρουσία σου γεμίζει κάθε κενό. Με κάνει να νιώθω ζωντανός, πλήρης.
Είσαι το «θέλω» μου το πιο μεγάλο. Το βλέπω στα μάτια σου, το νιώθω κάθε φορά που είσαι κοντά μου. Είναι σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο. Όλα τα υπόλοιπα ξεθωριάζουν μπροστά σου.
Δεν είσαι μια απλή σκέψη που περνάει και χάνεται. Είσαι το πάθος, η ένταση, η απόλυτη επιθυμία που δεν εξαντλείται. Είσαι το κομμάτι του εαυτού μου που λείπει, και κάθε φορά που σε κοιτάζω, ξέρω ότι είσαι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να με κάνει να νιώσω έτσι.
Γι’ αυτό, δεν θέλω τίποτα λιγότερο από εσένα. Δεν μπορώ να αρκεστώ σε κάτι μισό. Γιατί δεν είσαι μια απλή επιθυμία. Είσαι ο λόγος που κάθε «θέλω» μου έχει πια όνομα. Και αυτό το όνομα, είσαι εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου