Δεν τα θέλω όλα, θέλω τα ολόκληρα!

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου

Όμορφα τα θρανία.
Όμορφα και τα μαθήματα.
Όμορφοι και οι άνθρωποι που γηράσκουν αεί διδασκόμενοι.

Όμορφοι όσοι δε νιώθουν αυθεντίες αλλά αυθεντικοί.
Όμορφοι όσοι κοιτάζουν μέσα τους και κάνουν το έξω τους λίγο καλύτερο.

Ολα εδώ μένουν, να το θυμόμαστε.
Η στιγμή περνά και χάνεται, μένει όμως στην αιωνιότητα!

Σας εύχομαι αιώνιες όμορφες στιγμές!
Να συμβαδίζουν τα μέσα με τα έξω σας!

Κάποιος όμορφος άνθρωπος, μα μπερδεμένος στην παρούσα φάση της ζωής του, είπε με τον τρόπο του, “τα θέλω όλα!”.

Εγώ δε τα θέλω όλα καλέ μου.

Θέλω μόνο τα ολόκληρα!

Εύχομαι να μαθαίνουμε μεγαλώνοντας και όχι μόνο να μεγαλώνουμε.

Το “γηράσκω αεί διδασκόμενος” είναι όμορφο όταν διατηρώ το διδασκόμενος.

Χωρίς αυτό, είναι σα να βλέπεις έναν μεσήλικα να προσπαθεί να κάνει κούνια στην παιδική χαρά, κρατώντας στο χέρι ένα γλυφιτζούρι!

Και πείτε μου τώρα εσείς πόση ομορφιά μπορείτε να βλέπετε σε μια τέτοια εικόνα;