
Γράφει η Ευαγγελία Αλιβιζάτου
Είσαι ο ήλιος μου, αυτός που φωτίζει τη ζωή μου ολόκληρη.
Στο λέω με λόγια, πράξεις!
Το φωνάζω με όλη μου τη δύναμη.
Ο μαχητής ήλιος μου, αυτός που δίνει έμπνευση για τη συνέχεια της ημέρας μου, για τους χτύπους της καρδιάς μου.
Πετυχαίνω να κρατήσω την ισορροπία μου γιατί ξέρω βαθιά μέσα μου ότι είμαστε μαζί ψυχή, σώμα και νους.
Οι αδιάκριτοι άνθρωποι με αφήνουν αδιάφορη.
Σε θαυμάζω πορφυρένιε μου.
Ομορφιά της ζωής μου, σ’ αγαπώ, σε ποθώ, σε σέβομαι λαμπερέ μου.
Κάθε σου βήμα και μία νίκη.
Το δικό σου όραμα, η αυθεντικότητά σου, μία μεγάλη ευτυχία για μένα.
Ο ήλιος μου, ο προορισμός μου.
Το χέρι σου αγγίζει το στήθος μου, το νιώθεις; Ακούς;
Κλείσε τα μάτια σου για λίγο και φίλησέ με!
Η μεγαλύτερη σου αγάπη, ο μεγαλύτερος έρωτας είναι εδώ!
Κράτησέ με και χαμογέλασε.
Η επιθυμία μας είναι διαταγή του ουρανού.
«Φιλόξενος ηλιοστάλαχτή μου!» απαντάς…
«Ακολούθησέ με», λες βραχνά.
«Μα πάντα σε ακολουθώ βήμα-βήμα». Πλησιάζω όλο και πιο κοντά σου, μη κοιτάς το παρελθόν, ο δικός μας δρόμος έχει μόνο το αύριο, έχει μόνο τον έρωτα. Συναισθηματικό δικαίωμα καρδιά μου, σου ψιθυρίζω και εγώ.
Τα λάθη έχουν προκαθορίσει την τελευταία μας πράξη.
Αποχωρούν σαν τα αποδημητικά πουλιά.
Σε έχω επιλέξει ήλιε μου.
Σ’ αγκαλιάζω, επιβιώνω από το χάδι σου!
Ας μας κρίνουν, την ευτυχία δεν μπορούν να την αγγίξουν.
Την προστατεύεις ήλιε μου, εσύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου