Να συγχωρείς και να ελευθερώνεσαι

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης

Συγχώρεση… Μια λέξη που κρύβει δύναμη και πόνο. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Σου ζήτησαν να ξεχάσεις, να παραβλέψεις, να θάψεις πληγές που σε κατασπάραξαν. Μα η συγχώρεση δεν είναι αδυναμία. Είναι η μεγαλύτερη πράξη γενναιότητας που μπορείς να κάνεις.

Κάθε φορά που κρατάς μέσα σου την πικρία, την οργή, είναι σαν να πίνεις δηλητήριο και να περιμένεις να δηλητηριαστεί ο άλλος. Δεν πληγώνεις κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό σου. Σαν φυλακή που έκτισες με τα ίδια σου τα χέρια. Η συγχώρεση, όμως, δεν σημαίνει πως δικαιολογείς, ούτε πως ξεχνάς. Σημαίνει πως επιλέγεις να μην αφήσεις το παρελθόν να σε ελέγχει.

Να συγχωρείς. Γιατί έτσι λύνεις τα δεσμά που σε κρατούν εγκλωβισμένο. Κάθε συγχώρεση είναι κι ένα βήμα προς την ελευθερία σου. Δεν συγχωρείς για εκείνον που σε πλήγωσε· συγχωρείς για σένα. Για να ελαφρύνεις το βάρος που κουβαλάς. Για να αφήσεις χώρο στην καρδιά σου για όλα εκείνα που αξίζουν.

Και ναι, ίσως πονέσεις. Ίσως να νιώσεις ότι με τη συγχώρεση χάνεις το δίκιο σου. Αλλά η αλήθεια είναι πως κερδίζεις κάτι μεγαλύτερο. Κερδίζεις τη γαλήνη σου. Όταν συγχωρείς, σπας τα δεσμά του θυμού, αφήνεις πίσω τις σκιές.

Είναι πράξη αγάπης, αλλά όχι μόνο προς τους άλλους· είναι πράξη αγάπης προς εσένα. Και όταν αγαπάς τον εαυτό σου αρκετά, καταλαβαίνεις πως η εκδίκηση δεν έχει νόημα. Καταλαβαίνεις πως το να κουβαλάς το φορτίο του πόνου δεν αξίζει.

Να συγχωρείς και να ελευθερώνεσαι. Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζεις φυλακισμένος στα λάθη και τις πληγές του χθες.