Πάει αρκετός καιρός που ήθελα να γράψω για το πόσο απελευθερωτικό και δημιουργικό μπορεί να είναι το να μαγειρεύει κάποιος για τον εαυτό του και μόνο. Να απολαμβάνει την όλη διαδικασία από την αρχή μέχρι το τέλος, συμπεριλαμβανομένου του μοναχικού γεύματος.
Όπως συμβαίνει συχνά, οι ιδέες που κόβουν βόλτες στο κεφάλι μας χρειάζονται μιαν αφορμή για να γίνουν πράξη. Έτσι έγινε και σε αυτήν την περίπτωση, όταν προ ημερών διάβασα την ανάρτηση και το άρθρο μιας δημοσιογράφου, άγνωστης σε προσωπικό επίπεδο αφού δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα να συναντηθούμε δια ζώσης, πλην όμως διαδικτυακής φίλης και αγαπητής σε μένα για τα θέματά της και για τον τρόπο που τα προσεγγίζει. Το άρθρο αφορούσε την απόλαυση του να βγαίνεις μόνος σου σε εστιατόρια και μπαρ, να ταξιδεύεις μόνος σου, να κάνεις καλή παρέα με τον εαυτό σου, είτε είσαι γυναίκα είτε άντρας. Η δημοσίευση του άρθρου της, εντελώς συμπτωματικά, συνέπεσε χρονικά με ένα podcast που άκουσε, στο οποίο ο παρουσιαστής ανέφερε ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να τρως μόνος σου έξω, όπως επίσης και ότι είναι red flag αν κάποιος ταξιδεύει μόνος του. Μωρέ τι μας λες! Αυτό ήταν, ήρθε επιτέλους η ώρα να γράψω κι εγώ για τη χαρά του να μαγειρεύεις solo.
Το ότι η μαγειρική είναι απίθανα συναρπαστική όταν το κάνεις γι’ αυτούς που αγαπάς, για την οικογένεια και τους φίλους σου και ότι το να μοιράζεσαι μαζί τους αυτά που έφτιαξες γύρω από ένα τραπέζι, καθημερινό ή γιορτινό, χαλαρό η επίσημο, με πρόσκληση ή χωρίς, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο‧ άλλωστε η ζωή μου όλη, τόσο η προσωπική όσο και η επαγγελματική τα τελευταία χρόνια, γύρω από αυτόν τον πυρήνα τριγυρνά. Ποτέ δεν θα πάψω να χαίρομαι τα τραπεζώματα που σκαρώνω συχνά πυκνά, τουλάχιστον για όσα χρόνια ακόμα το σώμα μου θα με ακολουθεί. Αυτή είναι η μία μου πλευρά, γιατί υπάρχει και η άλλη.
Όντας μοναχοπαίδι μέχρι τα οχτώ, μέχρι να φτάσει ο μικρός μου αδελφός σε ηλικία να συνεννοούμαστε και να κάνουμε παρέα, έχοντας επίσης ζήσει μόνη μου για πολλά χρόνια, στο εξωτερικό αλλά και στην Αθήνα, η συντροφιά μου ήταν κυρίως ο εαυτός μου. Ας μην ξεχνάμε ότι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας από μακριά τα χρόνια τα παλιά ήταν το τηλέφωνο· το σταθερό, αυτό που δεν έπρεπε να κρατάμε κατειλημμένο για πολλή ώρα γιατί η μαμά φώναζε από μέσα, κλεισ’ το Αγάπη επιτέλους, θα μας παίρνει κανείς και δεν θα μπορεί να μας πιάσει. Παρέα της γενιάς μου μέσα στο σπίτι ήταν τα βιβλία και η μουσική. Η τηλεόραση άργησε πολύ να διαβεί το κατώφλι του πατρικού μου, πράγμα για το οποίο ευγνωμονώ σήμερα τον πατέρα μου που της αντιστάθηκε σθεναρά για χρόνια, αν και τότε γκρίνιαζα που δεν μπορούσα να δω το Payton Place, το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι και τον Συνταγματάρχη Βαρτάνη (α πα πα!).
Η άλλη μου πλευρά, λοιπόν, εξακολουθεί να χαίρεται σαν μικρό παιδί όταν μένω μόνη, για ώρες και για μέρες, στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό. Σε ταξίδια, σε εστιατόρια, στην Ελλάδα κι αλλού, λατρεύω τις μοναχικές μου βόλτες κι απολαμβάνω δεόντως τα γεύματα τετ α τετ με τον εαυτό μου. Όταν, δε, μαγειρεύω μόνο για μένα διασκεδάζω αφάνταστα και είμαι ευγνώμων για το γεγονός πως έχω αυτήν την επιλογή γιατί, βέβαια, άλλο να το κάνεις επειδή το θέλεις κι άλλο γιατί οι συνθήκες της ζωής στο υπαγορεύουν. Ακόμα κι έτσι, όμως, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την άσκηση για να φτάσει κάποιος στο σημείο να απολαμβάνει τη μοναξιά του. Να μην πέφτει στη δυστυχία να τρώει κατεψυγμένα έτοιμα γεύματα ζεσταμένα στο microwave. Να φροντίζει, μαγειρεύοντας, τη σωματική και ψυχική του υγεία.
Δείτε τώρα γιατί το διασκεδάζω τόσο.
Δοκιμάζω καινούργιες συνταγέςΚάπως έτσι ξεκίνησα να μαγειρεύω σε νεαρή ηλικία στην απόλυτα γαστρονομική χώρα, τη Γαλλία, και μάλιστα στα χρόνια που στην Ελλάδα είχαμε ακόμη μαύρα μεσάνυχτα. Εκεί ενηλικιώθηκα γαστρονομικά ψάχνοντας και δοκιμάζοντας υλικά και τεχνικές, και κουζίνες του κόσμου πέραν της γαλλικής. Εκεί μου μπήκε το μικρόβιο της μαγειρικής κι από τότε δεν με εγκατέλειψε ποτέ.
Μπορώ να πειραματιστώ άφοβα με τα υλικά που αγαπώ ή, αντίθετα, να δοκιμάσω να φέρω στα μέτρα μου όσα έχω μέχρι στιγμής απορρίψει. Να παντρέψω ασύμβατες, εξ ορισμού και εξ όψεως, κουζίνες, τεχνικές, υλικά. Αν πετύχουν, θα έχω καινούργιο υλικό για το μοίρασμα της συνταγής από αυτήν εδώ τη στήλη αλλά και για μελλοντικά καλέσματα. Κι αν όχι, δεν πειράζει, θα προσπαθήσω άλλη φορά.
Τρώω όποια ώρα θέλω, ό,τι θέλω, όπου κι όπως θέλω
Θέλω να φάω μεσημεριανό στις 6 το απόγευμα; Μπορώ. Θέλω να φάω βραδινό στις δύο τα ξημερώματα; Μπορώ. Μου ήρθε ξαφνική λιγούρα για παγωτό πριν από το φαγητό; Μπορώ. Θέλω να φάω φακές ή μπάμιες κι άλλα εκατό φαγητά που λατρεύω αλλά που ο σύζυγός μου απεχθάνεται; Μπορώ. Θέλω να κάνω αυστηρή δίαιτα χωρίς πειρασμούς; Μπορώ. Θέλω να φάω σκέτο ψωμοτύρι; Μπορώ. Θέλω να φάω στο κρεβάτι; Μπορώ. Θέλω να στρώσω κανονικά το τραπέζι με το καλό μου σερβίτσιο και να προσκαλέσω τον εαυτό μου σε δείπνο; Μπορώ. Θέλω να φάω μέσα από την κατσαρόλα στα όρθια; Μπορώ. Θέλω να φάω κατευθείαν από το ψυγείο μέσα από το τάπερ; Μπορώ. Θέλω να φάω μετά μουσικής; Μπορώ. Θέλω να φάω διαβάζοντας; Μπορώ.
Πέρα από αυτά, κι έχοντας στο μυαλό πως η μαγειρική για έναν έχει κάποιες ιδιομορφίες, σας δίνω μερικά tips για να το κάνετε με επιτυχία και, κυρίως, για να το χαρείτε:
Σχεδιασμός και ψώνια
Ο σχεδιασμός είναι το ήμισυ του παντός.Φτιάξτε ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα διατροφής στα μέτρα σας, ισορροπημένο κατά το δυνατόν, για να τρέφεστε σωστά.
Βάσει του προγράμματος κάντε τις αγορές σας, χωρίζοντας τα νωπά είδη σε δύο κατηγορίες: τα υλικά που μπορείτε να αγοράσετε σε μεγαλύτερες ποσότητες, να τα μοιράσετε και να τα καταψύξετε (π.χ. κρέας) και αυτά που θα φροντίσετε να είναι σε τέτοια ποσότητα ώστε να τα καταναλώσετε μέσα στην εβδομάδα (φρούτα, λαχανικά, γαλακτοκομικά, κ.λπ.).
Τα είδη μακράς διάρκειας δεν έχουν ιδιαίτερο θέμα, αρκεί να υπάρχει μια κάποια σκέψη από πίσω για το τι μαγειρεύετε πιο συχνά και ποια είδη δεν θέλετε να λείψουν ξαφνικά, την ώρα παραδείγματος χάριν που θα σας κάνει κέφι να φτιάξετε ριζότο και δεν θα έχετε το κατάλληλο ρύζι. Βεβαίως, μην παραφορτώνετε τα ντουλάπια σας γιατί εκτός από την ημερομηνία λήξης παραμονεύουν και τα μυγάκια.
Αν σας αρέσουν οι εξωτικές κουζίνες φροντίστε να έχετε τα κατάλληλα μπαχαρικά και άλλα βασικά είδη, προσέχοντας πάντα να μην το παρακάνετε γιατί τα μεν μπαχαρικά δεν χαλάνε αλλά το άρωμά τους ξεθυμαίνει, τα δε υπόλοιπα, όπως τα καρυκεύματα (μουστάρδες, σάλτσες, ξίδι, κ.λπ.), έχουν κι αυτά ημερομηνία λήξης.
Κατάψυξη μισομαγειρεμένων υλικών ή ετοιμασμένου φαγητού και άλλες μέθοδοι συντήρησης
Η κατάψυξη είναι ο καλύτερος φίλος του μοναχικού μάγειρα και των μικρών οικογενειών.Ένα καλό παράδειγμα για τα υλικά που μπορούμε να καταψύξουμε αφού τα μισομαγειρέψουμε είναι τα όσπρια, κι όχι μόνον αυτά που χρειάζονται πολύωρο μούλιασμα και μαγείρεμα. Η συνήθης συσκευασία είναι μισό κιλό. Κάνετε την προετοιμασία, μαγειρέψτε τα μέχρι το στάδιο πριν αρχίσουν να χυλώνουν, μοιράστε τα σε συσκευασίες κατάψυξης και φτιάξτε διαφορετικές συνταγές κάθε φορά, π.χ. οι φακές μπορούν να γίνουν πατροπαράδοτη σούπα ή ινδικό dahl, χορτοφαγικοί κεφτέδες, πιλάφι ή βασικό υλικό σαλάτας, όλα με εντελώς διαφορετικό γευστικό και αρωματικό ύφος.
Μπορείτε, επίσης, να ζεματίσετε λαχανικά, να τα καταψύξετε και να τα μαγειρέψετε αργότερα. Το ίδιο ισχύει και για τα λαχανικά που βρίσκουμε μόνο για λίγο καιρό κάποια συγκεκριμένη εποχή, π.χ. αγκινάρες. Επίσης, όπως γνωρίζετε, τα φρούτα και τα λαχανικά γίνονται μαρμελάδες και chutney, σάλτσες, πίκλες και τουρσιά.
Αν αγαπάτε ένα φαγητό πολύ και θεωρείτε ότι ο κόπος της ετοιμασίας του δεν αξίζει για ένα άτομο, κάνετε λάθος. Φτιάξτε το, απολαύστε τη μερίδα σας εκείνη τη μέρα και καταψύξτε το υπόλοιπο σε παρτίδες, π.χ. πίτες, κοκκινιστό κρέας, σούπες, κ.α. Αυτά που δεν ευνοούνται στην κατάψυξη είναι τα ζυμαρικά, οι πατάτες, το ρύζι, το τυρί.
Φροντίστε να καταψύχετε τα υλικά όπως πρέπει, δηλαδή καλά τυλιγμένα σε ειδικές συσκευασίες όπως οι σακούλες που κλείνουν ερμητικά ή τα τάπερ, προσέχοντας να αφαιρείτε τον αέρα για να μην πιάσουν κρυστάλλους.
Η απόψυξη, για να είναι σωστή, πρέπει να γίνεται αβίαστα στο ψυγείο κι όχι εκτός αυτού. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον σωστό προγραμματισμό. Έχω, όμως, έτοιμο και τον αντίλογο: Μια από τις χαρές του να μένεις μόνος είναι η ελευθερία, επομένως, και τι έγινε αν ξεχάσατε κάτι; Τίποτα, σας διαβεβαιώ. Υπάρχει και το ψωμοτύρι που σας έλεγα πιο πάνω, υπάρχουν και τα deliveries, υπάρχουν κι ένα σωρό εστιατόρια. Ντυθείτε, βγείτε, διασκεδάστε το. Χωρίς ντροπή, χωρίς ενοχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου