Tο μύνημα της ημέρας

Δειλοί άνθρωποι που το μόνο που ήξεραν να κάνουν είναι να παίρνουν και να φεύγουν. Μη δίνεις αξία σε ανθρώπους που δεν ξέρουν να εκτιμούν.

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024

Για σένα, έχω πάντα χρόνο. Ελπίζω να έχεις και εσύ για μένα.


Γράφει η Γεώρα

Εγώ χρόνο για σένα έχω! Χρόνο, που κάνει τη διαφορά, και ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβεις πως τα λεπτά που αφιερώνω σε σένα είναι διαφορετικά από εκείνα που δίνω στους άλλους. Τους άλλους απλά τους ακούω· δεν προσέχω κανένα κόμπιασμα στη φωνή τους, ούτε τα μάτια τους κοιτάω όταν μιλάνε. Δεν βλέπω πότε η ανάσα τους γίνεται πιο γρήγορη ή πότε ο ενθουσιασμός τους ξεχειλίζει. Δεν προσπαθώ να βρω κρυφά νοήματα πίσω από ένα νάζι.

Για σένα, έχω χρόνο ακόμα και όταν δεν βρίσκω για τον εαυτό μου. Αυτό λέγεται αγάπη! Ίσως είναι τρία λεπτά, ίσως είναι μία ώρα, ίσως και μια ολόκληρη ζωή, ποιος ξέρει; Το μόνο που ξέρω είναι πως για σένα πάντα θα βρίσκω χρόνο. Ανήκεις σε εκείνους τους σημαντικούς, που ίσως με πονέσουν, αλλά παραμένουν σημαντικοί!

Ξέρεις γιατί δεν παρακολουθώ τους άλλους με τόση προσοχή και προσήλωση; Γιατί δεν τους αγαπάω τόσο. Μαζί σου είναι αλλιώς· θέλω να μάθω για σένα και τη ζωή σου, τις στιγμές σου, τι αναπολείς και τι θέλεις! Θέλω να σε μάθω μέσα από σένα.

Δεν βαριέμαι να σε ακούω. Αντιθέτως, πολλές φορές μπήκα στον πειρασμό να σε πάρω τηλέφωνο, απλώς για να ακούσω την καληνύχτα από τα χείλη σου, αλλά δεν το έκανα. Όχι γιατί δεν είχα χρόνο, αλλά γιατί κάποιες φορές πρέπει να δαμάζεις την επιθυμία, όσο αδάμαστο κι αν είναι το θηρίο.

Έχω και εγώ τα σκοτάδια μου, τις φοβίες μου, και μερικές φορές, ενώ θέλω να λειτουργήσω παρορμητικά, κοντοστέκομαι. Όπως εκείνη την κλήση που ήθελα να σου κάνω, απλά για να ακούσω την καληνύχτα σου. Μην με παρεξηγείς, επουλώνω πληγές. Δεν είναι εύκολο να ζεις σε έναν κόσμο όπου η ευαισθησία θεωρείται ελάττωμα. Ανοησίες! Προτέρημα είναι. Αν δεν ήταν, εγώ δεν θα έβρισκα ποτέ χρόνο για σένα.

Θα ήθελα, λοιπόν, την πρώτη καλημέρα μιας Κυριακής να την πεις σε μένα. Να πιούμε μαζί καφέ, να γελάσουμε και να ζήσουμε τη μέρα με έρωτα. Θα ήθελα αυτή την Κυριακή να την αναπολείς για χρόνια, μέχρι να ζούμε μαζί κάθε Κυριακή! Και το προηγούμενο βράδυ, το Σάββατο, θα είχες πει σε μένα την τελευταία καληνύχτα. Όχι από το τηλέφωνο ούτε με μήνυμα, αλλά αγκαλιάζοντάς με.

Για σένα, λοιπόν, έχω πάντα χρόνο. Ελπίζω να έχεις και εσύ για μένα. Ελπίζω η αγάπη να μην γίνει μια πληγή φόβου.

Σε ακούω, λοιπόν. Είμαι εδώ για σένα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου