Εδώ είναι η ζωή μου, εδώ και ο πολύτιμος εαυτός μου.

Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου

Σε χίλια κομμάτια έσπασε η ανάσα σου. Έσπασε μέσα στη σιωπή. Και εκεί που έλεγες «σ’ αγαπώ, είμαι εδώ για εσένα», εκείνος ολοένα και απομακρυνόταν.

«Φοβήθηκε να ζήσει μαζί σου και να φτάσετε ως το τέλος», μου έλεγαν οι φίλοι.
«Όχι, με αγαπάει», απαντούσα εγώ γεμάτη ζωή. «Ζω μαζί του αληθινή αγάπη, τη χαρά της ζωής!»

«Δεν θέλω ποτέ να παντρευτώ, δεν πιστεύω σε γάμους», απαντούσε πεισματικά εκείνος σε όποιον ρωτούσε «μα γιατί δεν προχωράτε παρακάτω; Είστε τόσο ταιριαστοί, τόσο ζωντανοί μαζί».
«Θα το σκεφτώ», ήταν η μοναδική απάντηση που έδινε. Και ο χρόνος περνούσε, κι εγώ ολοένα θύμωνα. Όχι με εκείνον, αλλά με τον εαυτό μου, που συνέχιζα να ζω μέσα σε αυτόν τον φαύλο κύκλο.

Περνούσαν οι μήνες με την ελπίδα πως θα αλλάξει τρόπο σκέψης. «Αφού το βλέπει, το νιώθει, με αγαπάει πραγματικά!» Όχι όμως. Εκείνος ποτέ δεν θα παντρευτεί.
Κι εγώ συνέχιζα άσκοπα τη σχέση μας. Ώσπου ήρθε η στιγμή να τσακωνόμαστε, να πετάει ο ένας στον άλλον αιχμηρά σχόλια. Και η αγάπη ολοένα και χανόταν, μικραίνει, και αχνά πια φαινόταν.

Η κατάληξη ήταν φυσικά ο χωρισμός. Δεν άντεξα γιατί δεν κατάφερα να βρω τη χαρά μαζί του. Ήταν μικρή η όμορφη ζωή μαζί του. Πολύ μικρή.

Όσο ήμασταν μαζί, κοιταζόμουν στον καθρέφτη και έβλεπα μια γυναίκα ανασφαλή. Μια γυναίκα που δεν έβρισκε τη δύναμη να προχωρήσει μόνη της. Δεν είχε το κουράγιο να τον αφήσει νωρίτερα. Και τα βάσανα της καρδιάς μάτωναν τη χαρά μου.

Κοίταξα ένα πρωί τον καθρέφτη του σπιτιού σου. «Πίστεψε σε εσένα», είπε. «Εσύ είσαι η δύναμή σου, και εσύ μονάχα ξέρεις τι αξίζεις, τι ψάχνεις στη ζωή. Να κυνηγάς τις επιθυμίες σου δυνατά, να πιστεύεις σε εσένα, και όλα ύστερα θα γίνονται ευκολότερα».

Εκείνος με αγάπησε, μα πιο πολύ αγαπούσε τον εαυτό του. Εγώ γιατί δεν αγαπούσα αρκετά τον εαυτό μου και υποχωρούσα στα θέλω των άλλων; Και μετά, ήμουν θυμωμένη, καθόμουν και έκλαιγα από αγανάκτηση, πνιγμένη στα «γιατί».

Εδώ είναι η ζωή μου, εδώ και ο πολύτιμος εαυτός μου. Εκείνο που έβλεπα στον καθρέφτη ήταν όλη μου η εσωτερική δύναμη. Όλη μου η φωνή. Τα θέλω, τα πιστεύω μου, οι πόθοι, τα όνειρα. Η ζωή μου!
Όλη μου η ζωή! Η δική μου γραμμή ζωής!