Αν δεν αφήνει το μυαλό σου άδειο από οτιδήποτε άλλο επονομαζόμενο πρόβλημα, τότε δεν είναι έρωτας!

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Έρωτας, μια λέξη, τόσα συναισθήματα, χτυποκάρδια, ποιητές, τραγούδια, άνθρωποι, ζώα, τα πάντα όλα επάνω σε ετούτο τον πλανήτη κάποια στιγμή έχουν χαμογελάσει, κλάψει από χαρά ή από ότι μπορεί να προσφέρει εκείνος ο θεάρεστος έρωτας.

Έρωτας είναι μα αν δεν σε κάνει να ανατριχιάζεις, αν δεν περνάει ρεύμα από τα μέσα σου, αν δεν σου δίνει απλόχερα χωρίς να το ζητήσεις όλες εκείνες τις υπέροχες απολαβές του τότε κάτι δεν πάει καλά, για να μην τα πολυλογώ, τότε δεν είναι έρωτας.

Έρωτας ξέρεις τι σημαίνει; Να χάνεσαι, να μην υπάρχει τίποτε άλλο πάνω στη γη παρά μόνο εκείνος που στα μάτια σου είναι το μοναδικό πλάσμα που ζει μέσα τους. 

Έρωτας είναι εκείνος που η ώρα δεν περνάει μέχρι να τον δεις από μακριά να έρχεται, μέχρι να χείλι σας να ενωθούν, τα κορμιά σας να τρέμουν, να ανατριχιάζουν, να ζητούν να μείνουν μόνα τους πάνω σε οτιδήποτε τα κάνουν να έρχονται κοντά, να ακουμπιούνται και η ακοή σου να υπάρχει μόνο για τους ήχους εκείνους, τους ήχους του έρωτα που βγάζουν την πιο όμορφη μουσική σαν έρχονται κολλητά τα δυο εκείνα κορμιά που ζωγραφίζου μαγεία που άλλη της δεν υπάρχει. 

Ο έρωτας είναι μοναδικός για τον κάθε ένα μας ξεχωριστά. Ξέρεις γιατί; Γιατί για τον καθένα από εμάς ηχεί διαφορετικά, γιατί όλα τα κορμιά δεν είναι ίδια, μα στην καρδιά κάνει να περνάει το ίδιο ρεύμα και στο δέρμα σηκώνει τις τρίχες θες δεν θες, έτσι από μόνο του δίχως εξηγήσεις. Έρωτας παιδί μου σου λέω!

Αλήθεια, ότι και να πεις, να τραγουδήσεις, να φωνάξεις εκείνο το συναίσθημα δεν θα μπορέσει ποτέ να στο εξηγήσει κανείς. Είναι μόνο δικό σου, έχει την υπογραφή σου.

Ένα να θυμάσαι, αν δεν αφήνει το μυαλό σου άδειο από οτιδήποτε άλλο επονομαζόμενο πρόβλημα, τότε δεν είναι έρωτας, δεν λέγεται έτσι… Έρωτας σου λέω!

Τα φιλιά μου!