Γιατί πρέπει να μπαίνετε στη ζωή μίας γυναίκας σαν κοκόρια και να φεύγετε σαν κότες;

 

Ε ναι, φυσικά! Τι άλλο περισσότερο, εκτός από έναν άντρα παλαιάς κοπής, θα ήθελες στο πλάι σου κορίτσι μου; Ή μήπως να το πω καθαρόαιμο αρσενικό; Πόσες πια ονομασίες έχουμε δώσει στον άντρα, που απλά πρέπει να είναι άντρας, να τιμάει τα παντελόνια του δηλαδή. Όπως και να τον πούμε, η ουσία είναι ότι πέρα από τις παραφιλολογίες και τις υπεραναλύσεις, τα βασικά ζητούμενα δεν είναι πολλά.

Ένας άντρας που να εννοεί αυτό που λέει, να κρατάει το λόγο του και να είναι η ομπρέλα σου, σου φτάνει. Και σου περισσεύει όταν τα κάνει σωστά. Να σου λέει “είμαι εδώ για εμάς”, γιατί το μαζί σας, είναι προτεραιότητα για σένα και απλά να το κάνει πράξη. Να νιώθεις την ασφάλεια και τη σιγουριά που το αρσενικό έχει αδιαμφισβήτητα την ικανότητα να σου παρέχει, να λες “έχω τον άντρα μου” και να γεμίζει η ψυχή σου!

Και περιμένοντας να έρθει αυτός, εκεί που εσύ είσαι ανέμελη, να σου ο κόκορας! Κορδωμένος, φουσκωτός, γεμάτος αυτοπεποίθηση έρχεται χρησιμοποιώντας τα δυνατά του σημεία να σε σαγηνεύσει! Και το καταφέρνει κιόλας! Θες να παίξει με το μυαλό σου; Θες να κουβαλάει τυχαία τον τελευταίο του μισθό για να πληρώσει δύο καφέδες; Θες να είναι ο απόλυτος μαέστρος του σεξ λες και έχει βγει από την ταινία 365 μέρες; Ότι έχει ο καθένας παιδιά μη σπρωχνεστε!

Και να σου, βρίσκεσαι σε σχέση κοριτσάρα μου! Όλα μία χαρά τον πρώτο καιρό. Δίνεσαι, τον ερωτεύεσαι, λες “εδώ είμαστε, μου έκατσε το τζόκερ, με λυπήθηκε η τύχη μου και μου έστειλε το 10 το καλό!” Το ζεις κανονικά! Μέχρι! Ε ναι, έρχεται κι αυτό το μέχρι, που το κορδωμα ξεκορδωνεται. Ξεφουσκώνει το φουσκωτό κι αδειάζει το οπτικό σου πεδίο και λες, “ρε πού πήγε εκείνος ο τύπος που γνώρισα τότε; Πώς απομυθοποιήθηκε έτσι; Γιατί τον είχα φτιάξει τόσο τεράστιο;”

Γιατί βρε αγοράκια μου δε λέτε τι θέλετε εξ αρχής; Γιατί δεν είστε τίμιοι, ειλικρινείς, μπεσαλήδες; Γιατί παίρνετε πίσω υποσχέσεις, όνειρα, ελπίδες! Γιατί πηδάτε ψυχές; Γιατί κρεμάτε και αφήνετε σε ελεύθερη πτώση ανθρώπους; Ποιός αλήθεια σας έδωσε το δικαίωμα αυτό και γιατί το ρούχο της αλήθειας δεν ξέρετε καν τι χρώμα έχει; Γιατί πρέπει να μπαίνετε στη ζωή μίας γυναίκας σαν κοκόρια και να φεύγετε σαν κότες; Κοιτάξτε το λίγο αυτό! Συμβουλευτικά και με αγάπη, από μία γυναίκα που λατρεύει το αυγολέμονο