Άσε τους να νομίζουν πως για σένα, δεν “τρέχει μία”

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Δεν τρέχει μια σου λέω μην ανησυχείς.
Δεδομένα τα αισθήματα, δεδομένες οι αντιδράσεις, δεδομένη κι εσύ. Τι; Δεν είσαι;
Έλα γλυκιά μου τώρα, μην το παίζεις από αυτές τις ψεύτο-ανεξάρτητες, δεν σου πάει.
Ένιωσες κι έμεινες. Ένιωθες και υπήρχες.

Παρέδωσες ψυχή και σώμα σε ένα “όλα και πολύ” ακόμα κι αν εκείνος ήρθε τη στιγμή που η ταμπελίτσα έγραφε “κλειστον”. Το είχε αυτό το συνήθειο ετούτος. Αγνοούσε καθετί που έλεγες και στόχευε κατευθείαν στην ψυχή. Δοκίμαζε συχνά το στόχο σαν να προπονούνταν για όταν χρειαστεί να σε αποτελειώσει.

Κι όσο περνάνε ο καιρός ούτε καταλάβαινες πως γινόσουν προβλέψιμη. Όχι συνηθισμένη, προς θεού. Τίποτα συνηθισμένο δεν είχες μέσα σου. Προβλέψιμη.. γιατί δύναμη έχεις μόνο όταν δεν φοβάσαι.
Έτσι δεν σου είπε μια μέρα; Αυτό κάνει ο έρωτας στην ψυχή.

Τα κάνει όλα προβλέψιμα γιατί κυριαρχεί ο φόβος. Ο φόβος μην καταλάβει ο άλλος πόσες ανάσες δεν πήρες για εκείνον. Ο φόβος μην πάθει κάτι. Ο φόβος μην πονέσει πιο πολύ από όσο πονάς εσύ. Ο φόβος μην τα φώτα στην κόλαση ανοίξουν και χαθεί ξαφνικά η ασφάλεια και η ζεστασιά σου.

Εσύ αντέχεις. Είπαμε, αντέχεις! Από πείσμα και ανόθευτα αισθήματα, είναι το σκαρί σου μαθημένο από πάντα να ταξιδεύει στις φουρτούνες. Κι άλλοτε να βγαίνει αλώβητο κι άλλοτε να τσακίζεται πάνω στα βράχια.

Τέτοιο σκαρί είσαι κορίτσι μου. Γι’ αυτό άσε τις κορώνες ανεξαρτησίας. Όταν η ψυχή ξέρει τις αλήθειες, το μυαλό σιωπά. Είναι κακός συνδυασμός η ψυχή και το μυαλό δεν στο έχουν πει;

Όταν συναντηθούν αυτά τα δυο, μπορεί να μοιάζουν όλα προβλέψιμα μα δεν είναι πια!
Τώρα όλα φαίνονται ίδια, όλα μοιάζουν να είναι στην θέση τους όπως πριν κι ίσως και να είναι.

Όλα, εκτός από τη στιγμή που θα αποφασίσεις να αλλάξεις ρότα και να πας γραμμή απάνω στα βράχια. Εκτός από τη στιγμή που θα αποφασίσεις να τσακίσεις το σκαρί σου άλλη μια φορά. Άλλωστε δικό σου είναι το σκαρί μάτια μου. Δικό σου για να το κάνεις χίλια κομμάτια.

Δικό σου μιας και για σένα, δεν τρέχει μια κι αυτό θα συνεχίσουν να ξέρουν οι άλλοι για σένα.
Αυτό τους αρκεί. Λάθος τους μεγάλο.. αλλά δεν πειράζει.