Τι να σε κάνω στα εύκολα, όταν απουσίαζες στα δύσκολα;

Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

Άλλαξες; Η μόνιμη επωδός όσων δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και βλέπουν μόνο ότι τους συμφέρει. Και τι βλέπουν δηλαδή; Να μην είσαι όπως ήσουν. Ναι ρε φίλε, άλλαξα. Άλλαξα γιατί στα δύσκολα δεν σε είδα να σηκώνεις το τηλέφωνο σου να πεις ένα «τι κάνεις; Είσαι καλά; Μήπως χρειάζεσαι κάτι;». Κατά ένα περίεργο τρόπο, απλά δεν μπορούσες. Ήταν βαρύ το πρόγραμμα σου, σε έπνιγαν οι υποχρεώσεις και άλλα τέτοια.

Ξέρεις τότε εγώ σε δικαιολόγησα. Ήρθα στη θέση σου και προσπάθησα να σε καταλάβω. Πίστευα ότι κάποια στιγμή θα δεις το λάθος και θα καταλάβεις . Όμως έπεσα έξω. Και ας μάθαινες ότι δυσκολευόμουν.

Τώρα όμως; Τώρα που σηκώθηκα, τι θες ; Να σε δω και να κάνω ότι δεν τρέχει τίποτα. Να σου μιλήσω για τις όμορφες στιγμές μου και τις καλύτερες που έρχονται; Δεν θα το κάνω. Όχι από εκδίκηση αλλά γιατί δεν μου βγαίνει.

Πριν πατήσω “delete” προσπάθησα πολύ. Μετά όμως δεν έχει επιστροφή. Τώρα έχω δίπλα μου αυτούς που πρέπει και πίστεψε με δεν χρειάζομαι άλλους.

Να θυμάσαι κάτι. Αν δεν είσαι δίπλα σε έναν άνθρωπο στα δύσκολα μην απαιτείς θέση δίπλα του στα εύκολα .

Δεν πρόκειται να στη δώσει ποτέ!