
Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης
Κι αν κάποια στιγμή κάνεις απολογισμό, ρίξ’ το πάνω μου.
Όχι γιατί φταίω για όλα.
Αλλά γιατί δεν έφυγα όταν έπρεπε.
Γιατί είδα, κατάπια, σιώπησα.
Γιατί ήλπιζα, περίμενα, πάλευα για κάτι που είχε ήδη τελειώσει αλλά δεν το ’χα πάρει χαμπάρι.
Ή δεν ήθελα να το πάρω.
Αντέχω να μου ρίξεις το φταίξιμο.
Αλήθεια.
Το αξίζω.
Γιατί εκεί που έπρεπε να φύγω, έμεινα.
Κι εκεί που έπρεπε να σωθώ, σε έσωζα.
Κι αυτό… δεν ήταν αγάπη. Ήταν πείσμα.
Και φόβος.
Και ένα λάθος που φόρεσε όνομα, μυρωδιά και όρκους που δεν κράτησαν.
Οπότε ναι.
Αν ποτέ γυρίσεις πίσω και αναρωτηθείς τι πήγε στραβά,
γράψε στο τέλος:
“Φταίει που δεν έφυγε όταν έπρεπε.”
Και θα ‘χεις δίκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου