Να λείπει το βύσσινο: Από πού βγήκε η φράση;

Να λείπει το βύσσινο: Φαίνεται ότι οι Έλληνες κουβαλάμε το ρουσφέτι στο αίμα μας. Και όταν οι πολιτικοί δεν μας το ικανοποιούν, τότε δεν τους κερνάμε καν ένα γλυκάκι βύσσινο

Έτσι έγινε κάποτε. Σε ένα καφενείο συναντήθηκε ένας ψηφοφόρος με κάποιον βουλευτή. Ο ψηφοφόρος ήθελε να ζητήσει ρουσφέτι, αλλά για να το πετύχει έπρεπε να καλοπιάσει τον βουλευτή. Παρήγγειλε λοιπόν γλυκό βύσσινο, για να τον κεράσει. Ο βουλευτής όμως δεν φαινόταν διατεθειμένος να τον βοηθήσει και έτσι ο ψηφοφόρος φώναξε εκνευρισμένος στον σερβιτόρο: Να μένει το βύσσινο.


Λέγεται ότι το εν λόγω περιστατικό συνέβη μεταξύ 1900-1905

Σήμερα χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη φράση – εναλλακτικά «Να (μού) λείπει το βύσσινο» – για να δηλώσουμε ότι δεν θέλουμε κάτι.

Τρώγεται το βύσσινο;


Ναι, το βύσσινο τρώγεται και μάλιστα είναι ιδιαίτερα αγαπητό για τη γλυκόξινη γεύση του. Ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κεράσι, αλλά είναι πιο ξινό και χρησιμοποιείται κυρίως σε γλυκά και ποτά.

Να λείπει το βύσσινο: Από πού βγήκε η φράση;
Πώς τρώγεται το βύσσινο;

Ωμό – Αν και πιο ξινό από το κεράσι, κάποιοι το καταναλώνουν ωμό, ειδικά αν αγαπούν τις έντονες γεύσεις.


Γλυκό του κουταλιού – Το πιο γνωστό και παραδοσιακός τρόπος κατανάλωσης. Το βύσσινο βράζεται με ζάχαρη και δημιουργεί ένα υπέροχο σιρόπι.


Μαρμελάδα – Ιδανική για επάλειψη σε ψωμί ή συνοδευτικό σε τυριά.


Βυσσινάδα – Ο κλασικός καλοκαιρινός χυμός από συμπυκνωμένο σιρόπι βύσσινου.


Σε γλυκά και τούρτες – Συχνά χρησιμοποιείται σε τάρτες, cheesecake ή σε συνδυασμό με σοκολάτα.


Σε κοκτέιλ και λικέρ – Χρησιμοποιείται για την παρασκευή λικέρ βύσσινου και αρωματικών κοκτέιλ.

Το βύσσινο εκτός από νόστιμο είναι και πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και βοηθά στην καταπολέμηση της φλεγμονής.