Ή συνεισφορά της μέλισσας στην ανθρωπότητα και την επιβίωσή της είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη.

 

 

Ή συνεισφορά της μέλισσας στην ανθρωπότητα και την επιβίωσή της είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη.

Όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε : «Όταν η μέλισσα εξαφανιστεί από τη γη, ο άνθρωπος έχει μόνο τέσσερα χρόνια για να ζήσει», κάποιοι αμφισβήτησαν τα λόγια του.

Σήμερα από αρκετούς μελετητές αμφισβητείται ακόμη ότι η φράση αυτή ανήκει στο διάσημο φυσικό και μαθηματικό, όπως και την εκτίμηση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, “αν οι μέλισσες εξαφανιστούν, απομένουν στον άνθρωπο τέσσερα χρόνια ζωής”.

Κανείς όμως δεν αμφισβητεί την σπουδαιότητα της μέλισσας για την επιβίωσή μας στη γη.

Γιατί εξαρτόμαστε όλοι από τις μέλισσες;

Για αιώνες, οι μέλισσες -από τα πιο σκληρά εργαζόμενα πλάσματα στον πλανήτη- έχουν ωφελήσει τόσο τους ανθρώπους, όσο και τα φυτά και το περιβάλλον. Μεταφέροντας τη γύρη από το ένα λουλούδι στο άλλο, οι μέλισσες και άλλοι επικονιαστές επιτρέπουν όχι μόνο την παραγωγή αφθονίας φρούτων, ξηρών καρπών και σπόρων, αλλά και περισσότερης ποικιλίας και καλύτερης ποιότητας, συμβάλλοντας τόσο στη διατροφή, όσο και στην ασφάλεια των τροφίμων.

Ή προστασία των μελισσών προστατεύει τη βιοποικιλότητα.

Η ποικιλία των ζωικών και φυτικών ειδών είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανθρώπινη ύπαρξη και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας.)

Επιπλέον, οι καλλιέργειες που εξαρτώνται από τη επικονίαση είναι πέντε φορές πιο πολύτιμες από αυτές που δεν χρειάζονται επικονίαση. Ο όγκος της γεωργικής παραγωγής που εξαρτάται από τους επικονιαστές έχει αυξηθεί κατά 300% τα τελευταία 50 χρόνια.

Αυτά τα στοιχεία αντικατοπτρίζουν τη σημασία που έχουν οι επικονιαστές στη διατήρηση του βιοτικού επιπέδου σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η μέλισσα, που θεωρείται από τους πιο παλαιούς κατοίκους της Γης γιατί εξακολουθεί να υπάρχει το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια.

Οι αρχαίοι Έλληνες αναγνώρισαν την αξία της και της έδωσαν μυθικό χαρακτήρα.

Κατά την ελληνική μυθολογία η Μέλισσα ήταν νύμφη και με την αδελφή της Αμάλθεια ήταν τροφοί του θεού Δία. Όταν εκείνος ήταν βρέφος τον τάιζαν με γάλα και μέλι στο όρος Ίδη της Κρήτης. Υπάρχει και η παράδοση ότι, όταν ο Κρόνος, ο πατέρας του Δία το ανακάλυψε, μεταμόρφωσε τη νύμφη Μέλισσα σε σκουλήκι. Μεγαλώνοντας ο Δίας τη μετέτρεψε από ευγνωμοσύνη ξανά σε μέλισσα.