Η εκτέλεση του ψυχιάτρου Μάριου Μαράτου στο «Τρίγωνο του Θανάτου»

Μία ημέρα σαν σήμερα, στις 19 Φεβρουαρίου 1990, μέλη της οργάνωσης «Επαναστατική Αλληλεγγύη» εκτέλεσαν τον ψυχίατρο Μάριο Μαράτο στο «Τρίγωνο του Θανάτου» στο Κολωνάκι.

Το σημείο που εκτελέστηκε ο Μάριος Μαράτος | Τύπος της εποχής

Την περίοδο της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα έδρασαν δεκάδες οργανώσεις ένοπλης πολιτικής βίας. Η κυριαρχία της «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» και του «Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα», ωστόσο, της άφησαν σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα.

Για τις περισσότερες από εκείνες τις οργανώσεις, η Ελληνική Αστυνομία έλεγε πως στην ουσία ήταν «θυγατρικές» ή των δύο μεγαλύτερων οργανώσεων και κυρίως του «ΕΛΑ» από τα «σπλάχνα» του οποίου (σύμφωνα με εκείνο το αστυνομικό σενάριο) ξεπήδησαν οι περισσότερες.


Μία από αυτές ήταν η «Επαναστατική Αλληλεγγύη». Θεωρητικά εκείνη η οργάνωση έκανε μόνο ένα χτύπημα. Στην αστυνομία, ωστόσο, πάντα θεωρούσαν πως η συγκεκριμένη οργάνωση ήταν ίδια ή, τέλος πάντων, είχε σχέση με την «Επαναστατική Λαϊκή Αλληλεγγύη» η οποία είχε πραγματοποιήσει δύο χτυπήματα.

Το πρώτο ήταν 1983 οπότε μέλη της είχαν πυρπολήσει το αυτοκίνητο του πρέσβη της Σαουδικής Αραβίας και το δεύτερο ήταν τον Μάρτιο του 1988 όταν πραγματοποίησαν βομβιστική επίθεση στην παμπ «Όσκαρ».

Ειδικά για τη δεύτερη ενέργεια ενώ αρχικά υπήρξε ανάληψη ευθύνης από την «Επαναστατική Λαϊκή Αλληλεγγύη», το 1992 την «υιοθέτησε» ο «ΕΛΑ» κάτι που προφανώς και ενίσχυσε την πεποίθηση που υπήρχε στην αστυνομία περί «θυγατρικών οργανώσεων».

Μία ημέρα σαν σήμερα, στις 19 Φεβρουαρίου 1990, μέλη της οργάνωσης «Επαναστατική Αλληλεγγύη» εκτέλεσαν τον ψυχίατρο Μάριο Μαράτο, διευθυντή του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού, στο «Τρίγωνο του Θανάτου» στο Κολωνάκι.

Είτε είναι η πρώτη είτε η τρίτη επίθεση της οργάνωσης (αν πιστέψουμε το σενάριο της αστυνομίας), ήταν σίγουρα και κύκνειο άσμα της καθώς δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά.

Το «Τρίγωνο του Θανάτου» στο Κολωνάκι

Πριν αναφέρθηκε το «Τρίγωνο του Θανάτου» στο Κολωνάκι η έκφραση αυτή προέκυψε μέσα από το αστυνομικό ρεπορτάζ εκείνη της περιόδου και έτσι συνεχίζεται να αναφέρεται και σήμερα αν και οι περισσότεροι αναφέρονται σε τρεις εκτελέσεις και όχι σε τέσσερις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής του Μαράτου.

Το «Τρίγωνο του Θανάτου» ήταν στην πραγματικότητα αυτό που σχημάτιζαν οι οδοί Τσακάλωφ, Ομήρου και Κανάρη στο Κολωνάκι. Τι είχε γίνει εκεί; Στις 21 Φεβρουαρίου 1985 η «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» εκτέλεσε τον εκδότη της εφημερίδας «Απογευματινή», Νίκο Μομφεράτο. Στις 8 Απριλίου 1986 έπεσε νεκρός από τα πυρά μελών της «17Ν» ο βιομήχανος και πρόεδρος της Χαλυβουργικής, Δημήτρης Αγγελόπουλος. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1989 μέλη της οργάνωσης έστησαν ενέδρα - θανάτου στον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Παύλο Μπακογιάννη.

Η υπόθεση του Μάριου Μαράτου ήταν στην πραγματικότητα η τέταρτη εκτέλεση στο «Τρίγωνο του Θανάτου» μέσα σε μία πενταετία.

Το βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου 1990, ο Μάριος Μαράτος, διευθυντής του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού, έφυγε από το προσωπικό του ιατρείο που βρισκόταν στην οδό Βουκουρεστίου στο Κολωνάκι.

Πήγαινε στο αυτοκίνητό του το οποίο είχε παρκάρει στην οδό Λυκαβηττού. Στη συμβολή με την οδό Χέρσωνος, λίγα μέτρα δηλαδή μακριά από το σημείο που είχε παρκάρει το όχημά του, τον πλησίασε ένας άνδρας.

Πριν ο Μαράτος προλάβει να αντιδράσει, ο άγνωστος άνδρας τον πυροβόλησε τέσσερις φορές με ένα πιστόλι των 7,65.  Ο θάνατος του Μάριου Μαράτου ήταν ακαριαίος, ενώ ο δράστης επιβιβάστηκε σε μοτοσικλέτα στην οποία τον περίμενε ένας συνεργός του και διέφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση.

Όταν διαπιστώθηκε ο τύπος του όπλου όλοι έκαναν λόγο για ένα ακόμα χτύπημα της «17Ν». Σε αυτό το συμπέρασμα συνηγορούσε και το γεγονός πως η εκτέλεση του ψυχιάτρου έγινε στο λεγόμενο «Τρίγωνο του Θανάτου».

Όταν, ωστόσο, διαπιστώθηκε ο τύπος του όπλου τα πράγματα περιπλέχτηκαν καθώς το συγκεκριμένο μοντέλο δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά από κάποια εγχώρια οργάνωση. Τα πράγματα περιπλέχτηκαν ακόμα περισσότερο όταν δύο ημέρες μετά την εκτέλεση, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» δημοσίευσε την προκήρυξη της οργάνωσης «Επαναστατική Αλληλεγγύη» η οποία και αναλάμβανε την ευθύνη.

Η προκήρυξη και οι κατηγορίες σε βάρος του Μαράτου

Τα μέλη της «Επαναστατικής Αλληλεγγύης» τόνιζαν πως ο Μαράτος ήταν ένα ανθρωπόμορφο κτήνος και τον κατηγορούσαν διαφθορά, χρηματισμό, συγκάλυψη εμπόρων ναρκωτικών, ψευδείς διαγνώσεις και ανεξέλεγκτη χορήγηση φαρμάκων!

«Εκτελέσαμε το ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ - ΨΥΧΙΑΤΡΟ Μάριο Μαράτο δίνοντας μια ελάχιστη απάντηση σ’ όλους αυτούς που στελεχώνουν την ''ιερή'' κάστα των ''ειδικών'', καθορίζοντας με τον πιο εγκληματικό ανεξέλεγκτο τρόπο τα όρια των ''ομαλών'' και των ''ανώμαλων'', των ''υγιών'' και των ''νοσούντων'', των ''προσαρμοσμένων'' και των ''απροσάρμοστων''.

Εκτελέσαμε το ΔΕΣΜΩΤΗ - ΨΥΧΙΑΤΡΟ Μάριο Μαράτο, εκφράζοντας με αυτήν την πράξη αλληλεγγύης την συμπαράστασή μας στους εξαθλιωμένους έγκλειστους του ψυχιατρικού καταστήματος των φυλακών Κορυδαλλού και σε κάθε ψυχιατρικό τρόφιμο που συστηματικά φυτοποιείται καθημερινά μέσα στα πλαίσια εφαρμογής των ''θεραπευτικών προγραμμάτων'' προσαρμογής του καθεστώτος» έγραφαν μεταξύ άλλων στην προκήρυξη που έστειλαν στην «Ελευθεροτυπία» τα μέλη της οργάνωσης.

Το απόσπασμα από την προκήρυξη της οργάνωσης δεν μπήκε τυχαία. Μπήκε επειδή από εκείνη την ημέρα και έπειτα τα... στόματα άνοιξαν. Σύντομα διαπιστώθηκε πως ο πριν από την «Επαναστατική Αλληλλεγύη» τα ίδια έλεγαν και συγγενείς κρατουμένων ή και οι ίδιοι οι κρατούμενοι.

Σύμφωνα με τα όσα γράφονταν στον Τύπο εκείνης της εποχής, προέκυψε, μάλιστα, πως ο Μαράτος την περίοδο εκείνη είχε καταθέσει ως πραγματογνώμονας σε πάρα πολλές (υπήρχαν αναφορές ακόμα και για διψήφιο ή και τριψήφιο αριθμό) δίκες με σχεδόν όλες του τις καταθέσεις να έχουν έναν κοινό παρανομαστή: Χαρακτήριζε εμπόρους ναρκωτικών ως απλούς... χρήστες προκειμένου έτσι να «πέφτουν στα μαλακά» και να τη γλιτώνουν με μικρές ποινές φυλάκισης ή ακόμα και με την απλή επιβολή κάποιου προστίμου.

Υπήρχε η φήμη πως ο Μαράτος είχε «φάει» περίπου μισό εκατομμύριο δραχμές από τον Θεόδωρο Βενάρδο, τον περίφημο «ληστή με τις Γλαδιόλες», τον οποίο κορόιδευε πως θα του έδινε χαρτί που θα πιστοποιούσε πως ήταν ψυχικά ασθενής ώστε να αποφυλακιστεί.

Προφανέστατα κάτι τέτοιο δεν αποδείχθηκε ποτέ, ενώ σε όλο αυτό, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι του ψυχιάτρου αντέδρασαν με έντονο τρόπο και υπερασπίστηκαν τη μνήμη του.

Με δεδομένο πως μέλη της «Επαναστατικής Αλληλεγγύης» δε συνελήφθησαν ποτέ αλλά και η συγκεκριμένη οργάνωση δεν εξαρθρώθηκε ποτέ, η υπόθεση της εκτέλεσης του διευθυντή του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού, ουδέποτε έφτασε στο ακροατήριο.

Η αστυνομία, βέβαια, προχώρησε σε προσαγωγές και συλλήψεις ατόμων του αναρχικού χώρου (των λεγόμενων εκείνη την εποχή «γνωστών - αγνώστων») αλλά χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις που να οδηγήσουν σε κάποια καταδίκη.

Υπάρχει και μία ακόμα λεπτομέρεια στην όλη ιστορία που την κάνει ακόμα πιο «περίεργη». Σύμφωνα με τα όσα είχαν καταγγελθεί μετά την εκτέλεση του ψυχιάτρου, ο Μαράτος είχε δώσει εντολή, τον Ιούλιο του 1978, να αλυσοδεθεί στο υπόγειο του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού ο απεργός πείνας Γιάννης Σκανδάλης προκειμένου να σταματήσει τη διαμαρτυρία του.  Ο Σκανδάλης ήταν στενός συνεργάτης του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη ο οποίος λίγες ημέρες νωρίτερα είχε πέσει νεκρός μετά από επέμβαση των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας μέσα στο διαμέρισμά του στην οδό Άρεως 35 στο Παλαιό Φάληρο.

Ο Γιάννης Σκανδάλης ήταν μέλος στο κόμμα του γιατρού Τσιρώνη και ήταν ένας από τους δύο που συνελήφθησαν τότε. Σύμφωνα με τα όσα είχαν καταγγελθεί εκείνη την εποχή ο Σκανδάλης ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε από αστυνομικούς αλλά και σωφρονιστικούς υπαλλήλους και για τον λόγο αυτό προχώρησε στην απεργία πείνας την οποία προσπάθησε να διακόψει με τη βία ο Μαράτος.

Το όνομα του Σκανδάλη ακούστηκε ξανά την περίοδο της εξάρθρωσης της «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη».

Ο Σκανδάλης υπήρξε μέλος της οργάνωσης με το προσωνύμιο «Κόμης»! Προσωπικός φίλος και σύντροφος του Δημήτρη Κουφοντίνα. Σκοτώθηκε το 1994 σε ένα μυστηριώδες τροχαίο δυστύχημα στη Μάνη.