Να βρεις λοιπόν την γυναίκα την ολότελα δικιά σου

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Να βρεις την γυναίκα φίλε μου που θα της ξεχειλίζει η πουτανιά της από παντού!
Που το βλέμμα της θα πετάει σπίθες.
Που το κορμί της θα είναι πυρακτωμένο, ηφαίστειο ενεργό, η κόλαση του Δάντη.

Να βρεις την γυναίκα που στο κρεβάτι, δεν θα σε πηγαίνει για ύπνο, θα σε πηγαίνει για εξόντωση.
Την γυναίκα που θα στρώνει τα σεντόνια, με έναν μόνο σκοπό, να τα ξεστρώσει, να τα τσαλακώσει, να τα κάνει μούσκεμα.
Την γυναίκα που δεν θα έχει πονοκέφαλο, θα έχει μόνο σε θέλω.

Να βρεις εκείνη την γυναίκα μαλάκα μου, που δεν θα σου αφήνει το περιθώριο να κοιτάξεις οπουδήποτε αλλού, γιατί όπου και αν κοιτάξεις, τίποτα δεν θα είναι σαν αυτή, θα τις νικάει όλες.
Που τα μάτια σου θα κολλάνε επάνω της και δεν θα μπορείς να τα πάρεις από αυτήν.
Που η σάρκα, η σκέψη κι η ψυχή της, θα είναι υπερθέαμα του έρωτα.

Την γυναίκα να βρεις, που θα χύνει το μυαλό της ατελείωτα.
Που το μόνο αθώο επάνω της, θα είναι η ενοχή της.
Που θα σου μιλάει και θα καυλώνεις, μόνο και μόνο απ΄ την φωνή της.

Να βρεις την γυναίκα, σου λέω, που θα γίνει η πουτάνα ΣΟΥ!
Και το “ΣΟΥ” δεν το έγραψα τυχαία με κεφαλαία…
Τόση ώρα εννοώ, μην ψάχνεις για πουτάνες, η μεγαλύτερη κι η πιο καλή, να είναι η δικιά σου.

Να βρεις λοιπόν την γυναίκα την ολότελα δικιά σου, που δεν θα είναι μια πουτάνα, θα είναι η πουτάνα ΣΟΥ και κανενός άλλου.
Για όλους τους άλλους, θα είναι μια κυρία που θα της υποκλίνοται!