Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 22 Ιανουαρίου 1982, πέθανε ο αγαπημένος ηθοποιός Παντελής Ζερβός ο οποίος είχε ζήσει μια τραγική όσο και ανατριχιαστική ιστορία με το θάνατο της κόρης του.
Ο Παντελής Ζερβός στη «Μαρία της σιωπής» | Finos Film
Τον απολαύσαμε ως δεσμοφύλακα στη «Λόλα» με την Τζένη Καρέζη και τον Νίκο Κούρκουλο. Τον θαυμάσαμε ως αυστηρό αλλά στοργικό πατέρα στη «Μαρία της σιωπής» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη.
Γελάσαμε με τις ατάκες τους στην ταινία «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες». Τον αποθεώσαμε στη «Μανταλένα» ως παπά-Φώτη και στο «Ζητείται ψεύτης» ως βουλευτή Φερέκη.
Ο Παντελής Ζερβός δεν ήταν αυτό που λέμε απόλυτος πρωταγωνιστής αλλά ήταν εκείνος ο ηθοποιός που με τις υποκριτικές του ικανότητες βοηθούσε τους πρωταγωνιστές των ταινιών στις οποίες έπαιξε να μοιάζουν ακόμα καλύτεροι.
Ο αγαπημένος ηθοποιός πέθανε μια ημέρα σαν σήμερα, στις 22 Ιανουαρίου, και έζησε μια ζωή που του «χάρισε» πολλά συναισθήματα τα οποία πολλές φορές ήταν εκ διαμέτρου αντίθετα. Απόλυτη επιτυχία σε θέατρο και κινηματογράφο. Ιστορίες απόλυτης θλίψης και πόνου στην προσωπική του ζωή.
Γεννημένος θεατρίνος
Ο Παντελής Ζερβός γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1908 στην Περαχώρα Λουτρακίου. Από πολύ νωρίς η ζωή του έδειξε το σκληρό πρόσωπό της. Όταν ήταν 4 ετών έχασε τη μητέρα του. Όταν ήταν 8 χρονών πέθανε ο πατέρας του.
Οι συγγενείς του τον έβαλαν στο Τζάνειο ορφανοτροφείο. Τα χρόνια εκεί ήταν εξαιρετικά δύσκολα και αυτό δεν ήταν κάτι που μπορούσε να αντέξει. Ανήλικος ακόμα αποφάσισε να αφήσει τη ζωή στο ορφανοτροφείο και να δοκιμάσει να ζήσει μόνος του. Αυτή ήταν μια κίνηση υψηλού ρίσκου καθώς μπορεί να μην τα κατάφερνε, ωστόσο, ο ίδιος ήταν αποφασισμένος να το παλέψει όσο περισσότερο μπορούσε.
Και αυτό έκανε. Το πρωί στη δουλειά και το βράδυ στο νυχτερινό σχολείο. Το πρωί δούλευε σε ένα καφενείο στον Πειραιά και το βράδυ καθόταν στο θρανίο προκειμένου να καταφέρει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Όταν τελείωνε το μάθημα έβγαινε ξανά στους δρόμους για να συμπληρώσει το πενιχρό του εισόδημα πουλώντας αναψυκτικά.
Όταν τελείωσε το σχολείο κατετάγη στο Βασιλικό Ναυτικό. Έφτασε μέχρι τον βαθμό του αρχινοσοκόμου αλλά και πάλι το μεράκι για την υποκριτική τον «καλούσε» να κάνει το μεγάλο βήμα.
Ο ίδιος ίσως και να μην το είχε επιχειρήσει ποτέ. Οι συνάδελφοί του ήταν αυτοί που τον πίεσαν και τελικά τον έπεισαν να το κάνει. Τους έκανε να γελάνε με τα σκετσάκια που σκάρωνε και τον άκουγαν να τραγουδάει και του έλεγαν συνέχεια να δοκιμάσει την τύχη του.
Και εκείνος, τελικά, το έκανε. Η Λυρική Σκηνή έψαχνε νέες φωνές. Ο Παντελής Ζερβός δοκίμασε αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον. Μια ημέρα, επισκέφθηκε τη Λυρική ο Κάρολος Κουν. Ο σπουδαίος σκηνοθέτης έτυχε να δει τον Παντελή Ζερβό την ώρα που έδινε μια από τις... γνωστές του παραστάσεις που έδινε προκειμένου να διασκεδάζει τους φίλους του.
Τα τρανταχτά τους γέλια, τράβηξαν την προσοχή του Κουν ο οποίος παρακολούθησε το σκετσάκι του Παντελή Ζερβού. Όταν τελείωσε, ο σκηνοθέτης τον πλησίασε και τον ρώτησε αν θέλει να γίνει ηθοποιός. Του είπε πως θα μπορούσε να σπουδάσει στη σχολή του, την οποία είχε μόλις ανοίξει.
Ο Παντελής Ζερβός χωρίς δεύτερη σκέψη του απάντησε «φυσικά» και αυτή ήταν η αρχή μιας σπουδαίας καριέρας στο θέατρο και τον κινηματογράφο.
Το θεατρικό του ντεμπούτο το έκανε το 1935 στη Λαϊκή Σκηνή με την «Ερωφίλη». Το τι ακολούθησε είναι γνωστό. Ο Ζερβός έπαιξε σε περισσότερες από 70 ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου αφήνοντας ανεξίτηλο το δικό του σημάδι χωρίς ποτέ να είναι πρωταγωνιστής ο ίδιος.
Το 1960 βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως παπά-Φώτης στη Μανταλένα του Ντίνου Δημόπουλου, στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Παράλληλα, για τη θεατρική του αυτή προσφορά τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α’ από τον Βασιλιά Παύλο.
Ο Παντελής Ζερβός ήταν πάντα αγαπητός στους συναδέλφους του. Κανείς δεν είχε να πει για εκείνον την παραμικρή κακή κουβέντα. Αυτό εκμεταλλεύτηκε και η χούντα και τον διόρισε, το 1968, πρόεδρο του Σωματείο Εθνικοφρόνων Ελλήνων Ηθοποιών (του σημερινού ΣΕΗ). Ο Ζερβός, άλλωστε, ήταν γνωστό πως ήταν δεξιών πεποιθήσεων, φιλοβασιλικός και ένας άνθρωπος βαθύτατα θρησκευόμενος καθώς ήταν γιος ιερέα.
Η ανατριχιαστική ιστορία με το θάνατο της κόρης του
Ξημερώματα της 9ης Ιουλίου 1956, η Ελλάδα βίωσε τον ισχυρότερο σεισμό που έγινε τον 20ο αιώνα σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ήταν τότε που μια ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 7,5 Ρίχτερ (το επίκεντρο ήταν νότια της Αμοργού) προκάλεσε τρόμο.
Η σεισμική δόνηση ισοδυναμούσε με έκρηξη 10.000 ατομικών βομβών. Αμοργός, Ανάφη, Αστυπάλαια, Ίος, Πάρος, Νάξος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος και Λειψοί υπέστησαν μεγάλες ζημιές. Η Σαντορίνη, ωστόσο, ισοπεδώθηκε.
Το 35% των σπιτιών κατέρρευσαν και το 45% παρουσίασαν μεγάλες ή μικρές ζημιές. Ολοσχερώς καταστράφηκαν σχεδόν όλα τα δημόσια κτίρια. Συνολικά 53 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Πάνω από 100 ήταν οι τραυματίες.
Ο σεισμός συνοδεύτηκε από μεγάλο θαλάσσιο κύμα βαρύτητας (τσουνάμι), το ύψους του οποίου έφθασε τα 25 μέτρα στη νοτιοανατολική ακτή της Αμοργού, τα 20 μ. στη βορειοδυτική ακτή της Αστυπάλαιας, τα 10 μ. στη Φολέγανδρο και ήταν ασθενέστερο σε διάφορες άλλες ακτές του Νοτίου Αιγαίου μέχρι τη Σμύρνη. Από το τσουνάμι μία γυναίκα έχασε τη ζωή της στην Κάλυμνο, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Το τσουνάμι εξασθενημένο έφθασε μέχρι την Καλαμάτα και κατέστρεψε πολλές μικρές βάρκες που βρίσκονταν στο λιμάνι.
Το φονικό έργο του κύριου σεισμού ολοκλήρωσε ο καταστρεπτικός μετασεισμός, μεγέθους 6.9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που ακολούθησε περίπου 12 λεπτά αργότερα!
«Ένας από τους μεγαλύτερους σεισμούς του 20ου αιώνα που χτύπησε ξημερώματα της 9ης Ιουλίου του 1956 σχεδόν ισοπέδωσε τη Σαντορίνη προκαλώντας έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας και τεράστιο παλιρροϊκό κύμα. Ο σεισμός της 9η Ιουλίου 1956 (μέγεθος 7.5), που έλαβε χώρα στο ρήγμα της θαλάσσιας λεκάνης της νότιας Αμοργού, ήταν ο μεγαλύτερος σεισμός του 20ου αιώνα σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τα Ουράλια έως το Γιβραλτάρ και από τη Μάλτα έως τη Λαπωνία», είχε πει καθηγητής σεισμολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης Κώστας Παπαζάχος.
Εκείνο το καλοκαίρι, στη Σαντορίνη είχαν πάει για διακοπές η σύζυγος του Παντελή Ζερβού, Μαρία, μαζί με τις τρεις κόρες τους. Ο ίδιος δεν είχε πάει γιατί έπρεπε να μείνει στην Αθήνα επειδή έδινε παραστάσεις στο Ηρώδειο για τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη.
Από τη δόνηση το πατρικό σπίτι της συζύγου (καταγόταν από το νησί) του Ζερβού κατέρρευσε. Η γυναίκα μαζί με δύο από τις κόρες της κατάφεραν και βγήκαν ζωντανές από τα ερείπια. Η 12χρονη Ευδοξία, ωστόσο, δεν κατάφερε να βγει. Ανασύρθηκε αργότερα.
Ο Παντελής Ζερβός έμαθε τα τραγικά νέα λίγο πριν βγει στη σκηνή. Ένας συγγενής που ήταν ανάμεσα στους θεατές τον ενημέρωσε. Ο Ζερβός φρόντισε να κρύψει την τραγωδία που τον είχε χτυπήσει και έπαιξε κανονικά στην παράσταση.
Μετά το τέλος, υποκλίθηκε στους θεατές οι οποίοι τον αποθέωσαν και όταν γύρισε στα παρασκήνια κατέρρευσε, θρηνώντας για την απώλεια της Ευδοξούλας του.
Η μοίρα, ωστόσο, (που όπως ήδη έχει αναφερθεί ήταν πάντα σκληρή μαζί του) του είχε παίξει ένα ακόμα άσχημο παιχνίδι. Περίπου τρία χρόνια αργότερα, όταν ήρθε η ώρα της εκταφής της μικρούλας διαπιστώθηκε πως ο σκελετός της δεν ήταν ανάσκελα αλλά στο πλάι και το στόμα της ήταν ανοιχτό!
Αυτό που είχε συμβεί είναι πως πιθανότατα η μικρή είχε τραυματιστεί σοβαρά αλλά δεν είχε πεθάνει. Αυτό, όμως, μέσα στον πανικό των στιγμών δεν έγινε αντιληπτό και έτσι θάφτηκε ζωντανή.
Ο Παντελής Ζερβός ποτέ δεν ανακάλυψε τη φρικτή αλήθεια στη σύζυγό του. Ήξερε πως μια τέτοια πληροφορία θα μπορούσε να τη σκοτώσει. Κράτησε το ανατριχιαστικό μυστικό για τον εαυτό του.
Λίγο πριν πεθάνει ο ίδιος, το είχε αποκαλύψει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις που είχε δώσει. «Εκείνες τις τραγικές ημέρες στο νησί, όποιον σκουντούσαν και δεν σάλευε, τον έθαβαν», είχε πει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου