Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 18 Δεκεμβρίου 2010, έφυγε από τη ζωή η σπουδαία «κακιά» του ελληνικού κινηματογράφου Τασσώ Καββαδία.
Τασσώ Καββαδία | Finos Film
Βλοσυρό βλέμμα. Αυστηρό ύφος. «Κοφτή» φωνή. Κακιά πεθερά. Κακιά μάνα. Κακιά αδερφή. Οι άνθρωποι την έβλεπαν στον δρόμο και κοιτούσαν αλλού. Απέφευγαν να έρθουν σε οποιαδήποτε επαφή μαζί της. Πολλοί τη μίσησαν.
Και, όμως. Η Τασσώ Καββαδία δεν ήταν αυτό που έδειχνε. Όσοι (πραγματικά) τη γνώρισαν έλεγαν πως ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ένας καλός άνθρωπος που απέφευγε τις εντάσεις. «Να χαμογελάτε! Κάθε μέρα κάτι άλλο θα φέρει, και μην τσιγκουνεύεστε την καλοσύνη» έλεγε.
Η Τασσώ Καββαδία έφυγε από τη ζωή μια ημέρα σαν σήμερα, στις 18 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 89 ετών, αφήνοντας πίσω της ένα δυσαναπλήρωτο κενό: Καμία άλλη ηθοποιός δεν μπόρεσε να είναι τόσο επιτυχημένη και καλή... κακιά όσο εκείνη.
Αγάπη και πάθος για την υποκριτική
Στις 10 Ιανουαρίου 1921 γεννήθηκε στην Πάτρα η Αναστασία Καββαδία. Εκεί έζησε μόλις τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής της. Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια τα έζησε στην Αθήνα όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά της. Από μικρή ήθελε να σπουδάσει αλλά ο πατέρας της δεν άκουγε κουβέντα. Της το απαγόρεψε και για να είναι σίγουρος πως δεν πρόκειται για να τον παρακούσει, την πάντρεψε με τον βιομήχανο Αντώνη Σαλαπάτα!
Από εκείνον τον γάμο η Τασσώ απέκτησε τρία παιδιά. Τον Γιώργο, τον Βασίλη και την Ευγενία. «Έτσι κάνουν τα καλά κορίτσια» της έλεγε ο πατέρας της και εκείνη δεν του χάλασε το χατήρι. Η αγάπη και το πάθος για τις τέχνες, ωστόσο, δεν μπορούσε να «κρυφτεί» πίσω από έναν γάμο.
Το διαζύγιο ήρθε, σχεδόν, φυσιολογικά και έτσι η Τασσώ Καββαδία, μετά από επτά χρόνια γάμου, ήταν πλέον αποφασισμένη να ακολουθήσει τα δικά της όνειρα.
«Εκείνα τα χρόνια με τον πρώτο σύζυγό μου ήταν πολύ δημιουργικά για μένα. Σπούδασα πιάνο, έμαθα τη γραφή των τυφλών και έγραφα βιβλία γι’ αυτούς, ήμουν νοσοκόμα και ανήκα στο τμήμα ψυχαγωγίας του Ερυθρού Σταυρού – γιατί τότε ήταν ο πόλεμος του ’40 – κι ένα σωρό άλλα πράγματα, παράλληλα με τις υποχρεώσεις μου ως μητέρα. Εξέπεμπα όμως σε άλλο μήκος κύματος από εκείνον και διαλύσαμε το γάμο μας», είχε πει η ίδια σε μία από τις συνεντεύξεις που είχε δώσει.
Η Τασσώ Καββαδία, με το διαζύγιο και πολλά όνειρα στις αποσκευές της φεύγει για το Παρίσι. Εκεί θα αρχίσει να σπουδάζει διακόσμηση αλλά και ενδυματολογία και ζωγραφική. Ήρθε, μάλιστα, σε επαφή με τον Γιάννη Τσαρούχη. Ο σπουδαίος ζωγράφος γρήγορα αντιλήφθηκε πως η νεαρή γυναίκα είχε ένα σπάνιο ταλέντο πάνω στο οποίο έπρεπε να δουλέψει.
Ήταν καλή στη ζωγραφική αλλά το σπάνιο ταλέντο της ήταν στην υποκριτική! Και αυτό τη συμβούλεψε να κάνει. Και εκείνη ακολούθησε τη συμβουλή του.
Η Τασσώ Καββαδία, με το διαζύγιο και πολλά όνειρα στις αποσκευές της φεύγει για το Παρίσι. Εκεί θα αρχίσει να σπουδάζει διακόσμηση αλλά και ενδυματολογία και ζωγραφική. Ήρθε, μάλιστα, σε επαφή με τον Γιάννη Τσαρούχη. Ο σπουδαίος ζωγράφος γρήγορα αντιλήφθηκε πως η νεαρή γυναίκα είχε ένα σπάνιο ταλέντο πάνω στο οποίο έπρεπε να δουλέψει.
Ήταν καλή στη ζωγραφική αλλά το σπάνιο ταλέντο της ήταν στην υποκριτική! Και αυτό τη συμβούλεψε να κάνει. Και εκείνη ακολούθησε τη συμβουλή του.
Επέστρεψε στην Αθήνα και άρχισε να κυνηγά το απόλυτο όνειρο. Να γίνει ηθοποιός. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κουν. «Όταν πήγα στη Σχολή του Κουν, ήμουν 27 χρόνων και τους είπα ότι είμαι μεγάλη, αλλά μου απάντησαν ότι δεν υπάρχει ηλικία στην τέχνη. Κοντά στον Κουν έμεινα επτά χρόνια, τρία στη Σχολή και τέσσερα στο Θέατρο Τέχνης της Σταδίου, που τότε στήθηκε. Έπαιξα πολλούς και διαφορετικούς ρόλους με μοναδική πληρωμή ένα φλιτζάνι καφέ και ένα πακέτο τσιγάρα», είχε πει η Τασσώ Καββαδία σε συνέντευξή της.
Όσο δύσκολη και να ήταν η αρχή, ωστόσο, ο δρόμος προς την επιτυχία είχε ανοίξει και το μόνο που έμενε ήταν να την ανακαλύψει κάποιος σπουδαίος σκηνοθέτης. Και αυτό δεν άργησε να γίνει. Ο Μιχάλης Κακογιάννης «είδε» στο βλοσυρό βλέμμα της Τασσως Καββαδία την ιδανική ηθοποιό για τον ρόλο της Λίζας Καραγιάννη στην ταινία «Κυριακάτικο ξύπνημα» δίπλα στον Δημήτρη Χορν και την Έλλη Λαμπέτη.
«Έπαιζα μια γυναίκα που δεν ήταν κακιά, ήταν ψυχολογικά άρρωστη. Είχε χάσει το παιδί της και ζήλευε τον άνδρα της. Εγώ δεν είχα δει πώς ήμουν, είχα δει μόνο κάτι φωτογραφίες από τα γυρίσματα και μου άρεσα. Ήμουν πανευτυχής. Και έρχεται μια νύχτα και μας δείχνει ο Κακογιάννης την ταινία. Και βλέπω πώς ήμουν γιατί στις σκηνές της ζήλιας ήθελα να τον φάω τον άλλον τον δυστυχή και έφυγα να κρυφτώ στην τουαλέτα κλαίγοντας. ''Παναγία μου, τόσο άσχημη είμαι;'', σκεφτόμουν.
» Και έρχεται ο Γιάννης Τσαρούχης που με αγαπούσε και μου λέει ''άσε τα κλάματα και έλα που σε ζητάει η Κυβέλη''. Ήθελε να μου πει ότι ήμουν πολύ καλή. Της λέω ''ήμουν φρικτή''. Μου απαντάει ''σώπα, ρε κοριτσάκι μου, δεν καταλαβαίνεις ότι ήσουν σωστή; Τον εαυτό μας δεν τον βλέπουμε ποτέ όταν θυμώνουμε. Στον καθρέφτη είτε αδιάφορα κοιταζόμαστε είτε με θαυμασμό''. Και είχε δίκιο», έλεγε η Τασσώ Καββαδία για εκείνη την πρώτη «περιπέτεια» στον μαγικό κόσμο της μεγάλης οθόνης.
Η πιο αγαπημένη... μοχθηρή του ελληνικού κινηματογράφου
Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Η Τασσώ Καββαδία υπηρετώντας άψογα την εικόνα της έχτισε μια ολόκληρη καριέρα πάνω σε κακούς ρόλους και αυτό ήταν κάτι που δεν φοβήθηκε ποτέ. «Μα, ήμουν η μόνη που δε νοιαζόμουν εάν θα έβγαινα σαν στρίγκλα, δε νοιαζόμουν να είμαι όμορφη. [...] Δε μου κακοφαίνεται, γιατί με έχουν κρατήσει στο μυαλό τους οι άνθρωποι. Δε χρειάζεται να τους πεις όνομα, λες η κακιά κι αμέσως λένε ''α, ναι, η Καββαδία''. Πες μου, αγάπη μου, ποια άλλη έμεινε τόσο πολύ στον ρόλο που έκανε, εκτός από μένα» αναρωτιόταν η ίδια με μια ισχυρή δόση χιούμορ.
Η Τασσώ Καββαδία ήταν η απόλυτη κακιά. Και όχι μόνο στα δράματα. Και στις κωμωδίες πάλι την κακιά έκανε. Και ο κόσμος την ταύτισε με αυτούς του ρόλους. Υπήρξαν πολλοί που τη μίσησαν! Και εκείνη το απολάμβανε όλο αυτό (γιατί ήξερε πως αυτό σημαίνει πως ήταν καλή στη δουλειά της) και έκανε και πλάκα. «Δεν ήμουν κακιά, ήμουν αυστηρή. Ήμουν σωστή για τα δεδομένα της εποχής. Δεν είχα άδικο να αντιπαθώ την Τζένη Καρέζη που τα ’φτιαξε με τον Κούρκουλο, ο οποίος ήταν αρραβωνιασμένος με την κόρη μου, ή με τον Μάνο Κατράκη που η κομμώτρια Λάσκαρη τον απατούσε και του έτρωγε τα λεφτά» συνήθιζε να λέει και ξεσπούσε σε γέλια λέγοντας πως «ένιωθες πως θα με σκίσουν, αν μπορούσαν θα το έκαναν»!
Σήμα κατατεθέν της το βλοσυρό βλέμμα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το πώς κοίταξε τη Μελίνα Μερκούρη όταν ως Στέλλα στην ομώνυμη, θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, είχε χαστουκίσει την αδελφή του Αλέκου την οποία υποδυόταν η Καββαδία.
«Κλωτσοσκούφι», «Κοινωνία Ώρα Μηδέν», «Μια τρελή τρελή Σαραντάρα», «Στέλλα», «Φαίδρα», «Καπετάν φάντης μπαστούνι», «Η αμαρτία της ομορφιάς», «Η κραυγή μιας αθώας» «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», «Ιστορία μιας ζωής», «Στεφανία» και «Όλγα, αγάπη μου» είναι μερικές μόνο από τις ταινίες του παλιού, καλού, ελληνικού κινηματογράφου και στις οποίες άφησε τη δική της σφραγίδα.
Αντίθετα με τον κινηματογράφο, πάντως, η Τασσώ Καββαδία είχε μια εντελώς διαφορετική πορεία στο θέατρο όπου έπαιξε διάφορους ρόλους. Ακόμα και κωμικούς. Το μόνο που δεν έκανε ποτέ ήταν να παίξει αρχαία τραγωδία επειδή, όπως η ίδια έλεγε, σεβόταν πολύ το συγκεκριμένο είδους, θεωρώντας το κάτι μουσειακό.
Εκτός από ηθοποιός, η Τασσώ Καββαδία, εργάστηκε στο ραδιόφωνο, έκανε πολλές μεταφράσεις λογοτεχνικών και θεατρικών έργων ενώ ήταν και δημοσιογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες κάνοντας ελέυθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου