Ταξιδιώτης ζωής
Η ζωή φεύγει και χάνεται με ταχύτητα φωτός....το παρόν βιαστικό και ανεξήγητο, - το μέλλον ένα άλυτο αίνιγμα ,νιώθουμε πιο οικείο το παρελθόν σαν άρωμα απ' τη νιότη μας...
και σαν καταφύγιο μιας απελπισμένης επαφής μας με τα πρόσωπα που χάσαμε, αναμνήσεις επώδυνες καταδικασμένες να σβήσουν και να γίνουν σκιές...Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου