Το χθες έγινε παρελθόν έσβησε όπως ένα όνειρο φευγαλέων αντιθέσεων ... αφήνοντας πίσω του αναμνήσεις, μερικές φορές και νοσταλγία..
Το σήμερα σπασμένη ισορροπία και καταπίεση, σε αναγκάζει να είσαι σε μια συνεχόμενη εγρήγορση, γίνεται καθημερινός βρόγχος που σε πνίγει για να προλάβεις το χρόνο που τρέχει. Γέφυρα ελπίδας το αύριο, το μέλλον. Το μέλλον ένας σκοτεινός καθρέφτης που θα μπορούσε να λέγεται κι ελπίδα, φυλακισμένο σε άβατο πανύψηλο πύργο που το φρουρούν ακοίμητες οι κόρες του χρόνου οι ώρες... Απροσπέλαστο, ανθρώπινο μάτι δε το βλέπει..μπορείς μόνο το φαντάζεσαι και να περιμένεις την εμφάνισή του! Ένα αίνιγμα που λύνεται συν τω χρόνω...
Παρελθόν, παρόν, μέλλον, συνθέτουν αυτό που αποκαλούμε ζωή. Μη ξοδεύεις το τώρα για το αύριο, κάνε το χρόνο δικό σου για να προλάβεις, να ζήσεις. Μην αφήνεις κανέναν να σου κλέψει ούτε μια ώρα απ΄τη ζωή σου, ζήσε τη ζωή σου όπως εσύ την έχεις ονειρευτεί, μια ευκαιρία έχεις δεν σου δίνεται άλλη, η ζωή είναι πολύτιμη, και η κάθε στιγμή της ανεπανάληπτη , μη συμβιβάζεσαι στα πρέπει των άλλων, μη παγιδεύεσαι σε κοινωνικά καλούπια. Εσύ είσαι ο συγγραφέας, ο πρωταγωνιστής και ο σκηνοθέτης της ζωής σου, γράψε τον ρόλο που εσύ ονειρεύτηκες και ζήσε με πάθος.
Κάνε αυτό που πραγματικά εσύ επιθυμείς για να μπορείς να ισχυριστείς κάποτε, όταν έρθει εκείνη η ώρα, ότι έζησες τη ζωή όπως εσύ ήθελες , και ότι το δώρο που σου χαρίστηκε το χάρηκες, γιατί η ζωή ένα δώρο είναι.. και είναι μοναδικό!
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου