Δεν είσαι πια παιδί. Έχεις αποφασίσει ότι αφού γνωρίζεις κάποιες καταστάσεις δεν θα τις αφήσεις να επαναληφθούν στην ζωή σου. Προγραμματίζεις τον έρωτα και την αγάπη. Μην αφαιθείς. Μην πληγωθείς. Δεν θες άλλη μονόπλευρη αγάπη. Δεν θες κάποιον στη ζωή σου που να περάσει, να «λερώσει» και να φύγει. Όμως για μια στιγμή. Το παράκανες. Πλέον δεν ερωτεύεσαι, δεν δένεσαι, δεν αφήνεις τον εαυτό σου να ελευθερώσει πεταλούδες στο στομάχι σου και να ξεχειλίσουν από το στόμα σου λόγια τρυφερά.
Ξύπνησες μια μέρα και είπες «τέλος». Έβαλες πρόγραμμα στον έρωτα, λες και είναι μικρό παιδί που έκανε ζημιά και μπήκε τιμωρία. Η τύχη σου δεν σε αφήνει, σου πετάει ευκαιρίες να ζήσεις, να γεμίσεις εμπειρίες, να πάρεις και να δώσεις αγάπη. Τρέμει όμως κάθε φορά που λες «μην αφαιθείς, θα φύγει». Την διαλύεις. Της προγραμματίζεις. Παύει να είναι η τύχη. Γίνεται «κουτάκι» της ζωής σου και η μαγεία χάνεται.
Τράβα μια φορά στην τύχη. Ζήσε. Άστο να κυλήσει. Χωρίς έλεγχο. Κι αν δεν είναι όλα ρόδινα και απογοητευτείς που το άφησες στην «τύχη», σκέψου πως καμία μπαταρία δεν λειτουργεί μόνο με «+», πρέπει να κάνει επαφή και το «-» για να πυροδοτηθεί η ενέργεια και να δούμε αποτέλεσμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου