Είμαστε ο θησαυρός που προορίζεται να εξαφανιστεί.

 

Νεαρός ρώτησε τον παππού του: «Παππού, πώς ζούσες πριν χωρίς τεχνολογία:

Χωρίς υπολογιστές

χωρίς ίντερνετ

Χωρίς δράματα

Χωρίς τηλεοπτικές

Χωρίς κλιματιστικά

Χωρίς αυτοκίνητα

Χωρίς κινητό τηλέφωνο; "

Ο παππούς απάντησε:

"Όπως ζει η γενιά σας σήμερα:

Χωρίς προσευχές

Δεν υπάρχει συμπάθεια

Κανένας σεβασμός

Χωρίς εκπαίδευση

Χωρίς προσωπικότητα

Δεν υπάρχει ντροπή

Δεν υπάρχει σεμνότητα "

Δεν υπάρχει ειλικρίνεια

Εμείς, οι άνθρωποι που γεννηθήκαμε μεταξύ 1940-1980, ήμασταν οι ευλογημένοι...

Οι ζωές μας είναι μια ζωντανή απόδειξη.

Ενώ παίζαμε και ποδήλατο, δεν φορέσαμε ποτέ κράνος.

Πριν το σχολείο τότε παίζαμε μέχρι το σούρουπο, δεν βλέπαμε ποτέ τηλεόραση.

Παίξαμε με πραγματικούς φίλους, όχι με εικονικούς φίλους

Αν διψούσαμε, θα πίναμε νερό βρύσης, και όχι μεταλλικό νερό

Δεν αρρωστήσαμε ποτέ γιατί μοιραστήκαμε το ίδιο ποτήρι χυμό με τέσσερις φίλους.

Ποτέ δεν πήρα βάρος τρώγοντας πιάτα ζυμαρικών κάθε μέρα.

Τίποτα δεν έπαθαν τα πόδια μας παρά το ότι περπατούσαμε ξυπόλητοι.

Ποτέ δεν χρησιμοποιήσαμε συμπληρώματα διατροφής για να παραμείνουμε υγιείς.

Κάποτε φτιάχναμε τα δικά μας παιχνίδια και παίζαμε μαζί τους.

Οι γονείς μας δεν ήταν πλούσιοι. Έδωσαν αγάπη... Όχι η ουσία.

Ποτέ δεν είχαμε κινητό τηλέφωνο, DVD, κονσόλα παιχνιδιών, Xbox, video game, PC, ίντερνετ, chat, αλλά είχαμε πραγματικούς φίλους.

Επισκεφτήκαμε τους φίλους μας χωρίς να μας καλέσουν και μοιραστήκαμε και απολαύσαμε το φαγητό μαζί τους.

Οι γονείς ζούσαν κοντά για να εκμεταλλευτούν τον οικογενειακό χρόνο.

 Μπορεί να είχαμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά μπορείτε να βρείτε πολύχρωμες αναμνήσεις σε αυτές τις φωτογραφίες.

 Είμαστε μια γενιά μοναδική και με την μεγαλύτερη κατανόηση, γιατί είμαστε η τελευταία γενιά που άκουσε τους γονείς της...

Και είμαστε και οι πρώτοι που αναγκαστήκαμε να ακούσουμε τα παιδιά τους.

Είμαστε περιορισμένη έκδοση!

Μας εκμεταλλεύτηκαν. Μάθε από εμάς.

Είμαστε ο θησαυρός που προορίζεται να εξαφανιστεί.