Το τραγούδι «Το μπαρ το ναυάγιο» της Αρλέτας αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του '90 και κέρδισε τις καρδιές του κοινού με την ιδιαίτερη μελωδία του και τους βαθιά ποιητικούς του στίχους. Η γενική του ατμόσφαιρα, η απλότητα στην ερμηνεία και η φωνή της Αρλέτας το ανέδειξαν σε ένα από τα πιο εμβληματικά κομμάτια της εποχής.
Η επιτυχία του τραγουδιού συνδέθηκε άρρηκτα με την προσωπικότητα της Αρλέτας. Η Αρλέτα ήταν μια από τις πιο ιδιαίτερες καλλιτέχνιδες της ελληνικής μουσικής, γνωστή για τη μελωδική της φωνή, το βαθύ συναίσθημα που μετέφερε στα τραγούδια της και το μοναδικό της στυλ.
Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα της τη δεκαετία του '60, κατέκτησε το κοινό με τραγούδια γεμάτα ευαισθησία και ποιητική διάθεση. Η Αρλέτα δεν ακολούθησε την κλασική πορεία των καλλιτεχνών της εποχής της, αντιθέτως δημιουργούσε με έναν δικό της, μοναδικό τρόπο.
Σε ένα τραγούδι της Αρλέτας, ακούμε τους στίχους: «Εχτες αργά, στο μπαρ το ναυάγιο, βρέθηκα να πίνω παρέα με έναν άγιο». Άραγε, υπάρχει αυτό το μπαρ και ποιος είναι αυτός ο άγιος;
Η μελωδία του κομματιού είναι ένα μυστηριώδες και σκοτεινό τσάμικο, ενώ οι στίχοι απεικονίζουν την αντίθεση μεταξύ αμαρτίας και αγιότητας (υπάρχει ένας «άγιος» που συμμετέχει σε αυτή την κατάσταση).
Σε μια συνέντευξή της το 2009 στον Μιχάλη Γελασάκη, η Αρλέτα αποσαφηνίζει:
«Το “Μπαρ το ναυάγιο” δεν έχει καμία σχέση με κανένα μπαρ. Ήταν ένα ουζερί σε μια πάροδο της Κατεχάκη. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει ακόμα. Η ιδέα για το τραγούδι γεννήθηκε εκεί, όχι από κάποιο μπαρ. Ήταν ένα άθλιο καφέ - ουζερί, όπου σύχναζαν άνθρωποι που είχαν κοινωνικά ναυαγήσει. Βρέθηκα τυχαία εκεί, καθώς νόμισα πως ήταν ψιλικατζίδικο. Μπήκα μέσα για να αγοράσω τσιγάρα και παρατήρησα την κατάσταση. Βγαίνοντας, γύρισα πίσω και είδα την ταμπέλα που έγραφε “Ναυάγιο”. Έτσι γεννήθηκε το τραγούδι, γραμμένο εκείνη τη στιγμή σε μια χαρτοπετσέτα».
Oσο για τον Άγιο με τον οποίο τα έπινε η Αρλέτα... ήταν ο γέροντας, Ιερόθεος Καρυώτης.
Η επιτυχία του τραγουδιού συνδέθηκε άρρηκτα με την προσωπικότητα της Αρλέτας. Η Αρλέτα ήταν μια από τις πιο ιδιαίτερες καλλιτέχνιδες της ελληνικής μουσικής, γνωστή για τη μελωδική της φωνή, το βαθύ συναίσθημα που μετέφερε στα τραγούδια της και το μοναδικό της στυλ.
Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα της τη δεκαετία του '60, κατέκτησε το κοινό με τραγούδια γεμάτα ευαισθησία και ποιητική διάθεση. Η Αρλέτα δεν ακολούθησε την κλασική πορεία των καλλιτεχνών της εποχής της, αντιθέτως δημιουργούσε με έναν δικό της, μοναδικό τρόπο.
Σε ένα τραγούδι της Αρλέτας, ακούμε τους στίχους: «Εχτες αργά, στο μπαρ το ναυάγιο, βρέθηκα να πίνω παρέα με έναν άγιο». Άραγε, υπάρχει αυτό το μπαρ και ποιος είναι αυτός ο άγιος;
Η μελωδία του κομματιού είναι ένα μυστηριώδες και σκοτεινό τσάμικο, ενώ οι στίχοι απεικονίζουν την αντίθεση μεταξύ αμαρτίας και αγιότητας (υπάρχει ένας «άγιος» που συμμετέχει σε αυτή την κατάσταση).
Σε μια συνέντευξή της το 2009 στον Μιχάλη Γελασάκη, η Αρλέτα αποσαφηνίζει:
«Το “Μπαρ το ναυάγιο” δεν έχει καμία σχέση με κανένα μπαρ. Ήταν ένα ουζερί σε μια πάροδο της Κατεχάκη. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει ακόμα. Η ιδέα για το τραγούδι γεννήθηκε εκεί, όχι από κάποιο μπαρ. Ήταν ένα άθλιο καφέ - ουζερί, όπου σύχναζαν άνθρωποι που είχαν κοινωνικά ναυαγήσει. Βρέθηκα τυχαία εκεί, καθώς νόμισα πως ήταν ψιλικατζίδικο. Μπήκα μέσα για να αγοράσω τσιγάρα και παρατήρησα την κατάσταση. Βγαίνοντας, γύρισα πίσω και είδα την ταμπέλα που έγραφε “Ναυάγιο”. Έτσι γεννήθηκε το τραγούδι, γραμμένο εκείνη τη στιγμή σε μια χαρτοπετσέτα».
Oσο για τον Άγιο με τον οποίο τα έπινε η Αρλέτα... ήταν ο γέροντας, Ιερόθεος Καρυώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου