Υπάρχουν κι αυτοί, που γεννήθηκαν εραστές..

Κι είναι και κάποιοι άνθρωποι ρε φίλε, που έχουν γεννηθεί εραστές, που από την κούνια τους φλέγονται σαν έκπτωτοι άγγελοι μονάχοι.

Υπάρχουνε κι οι άνθρωποι που δίχως καν να αγγίζουν, κάνουν έρωτα με τις ψυχές των άλλων.
Που δεν χρειάζεται να ακουμπήσουν το κορμί σου, αρκεί ο ήχος τις φωνής τους για να σε κάνει να πεθαίνεις από την επιθυμία για να ενωθείς μαζί τους.
Που δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε φιλήσουν, φιλάει η αύρα τους όλα τα μέσα σου και τελικά σε καθηλώνουν.
Που ηδονίζεται το κάθε κύτταρο σου, μόνο στην σκέψη τους.
Που σου “πηδάνε” το μυαλό, προτού καν να σε ακουμπήσουνε.
Που η εικόνα τους ξυπνάει τα πάθη, τις καύλες και τους πόθους σου.
Που σου χαρίζουν οργασμούς κι ανατριχιάσματα, με ένα τους μόνο ψιθύρισμα.

Υπάρχουνε που λες κι αυτοί οι άνθρωποι που γεννηθήκανε εραστές. Κι όταν τους βρεις στον δρόμο σου, απλά τους παραδίνεσαι!
Που σου γκρεμίζουν κάθε σου άμυνα και κάθε θεωρεία σου.
Που ξεγυμνώνουν την κάθε απόκρυφη σου σκέψη, το κάθε σου καλά κρυμμένο απωθημένο, βίαια και καθηλωτικά, με ένα τρόπο ανεξήγητο και πέρα από κάθε λογική και κάθε λογικό.
Που σε δένουν χειροπόδαρα, σου κλείνουνε τα μάτια και το γουστάρεις κιόλας!

Υπάρχουνε κι αυτοί οι άνθρωποι, που από το βλέμμα τους τρέχει καύλα και προστυχιά, αλητεία και γοητεία, που σε μαγνητίζουν, που σε καίνε, που σε σμπαραλιάζουν.
Που σπέρνουν σκοτάδια, αλλά εσένα σου φαίνονται όλα φως.

Επικίνδυνα πλάσματα κι άκρως γοητευτικά φίλε μου! Πρώην άγγελοι, που κάποια νύχτα τους πετάξανε έξω από τον παράδεισο και πια περιφέρονται ανεξέλεγκτοι, κολάζοντας όλο σου το είναι.

Που έτσι και πέσεις στα χέρια τους, σου μεταγγίζουνε την κόλαση τους, αλλά εσύ την επιθυμείς, την λαχταράς, την διψάς, την πεινάς. Κι ας ξέρεις πως υπάρχει πάντα η πιθανότητα να σε σκοτώσουνε από έρωτα.