Τα ρολόγια συνεχίζουν να μετρούν το χρόνο χωρίς εσένα, κι αυτό είναι που με τρελαίνει.... ---Μαρίζα Τσιτμή

 

Μου λείπεις όπως η ανάσα ζωής , λείπεις απ' το πλάνο των ματιών μου, λείπεις απ' τις μέρες και τις νύχτες μου...Τελείως χαμένη χωρίς εσένα βαδίζω σε άγνωστους και σκοτεινούς δρόμους ..

Τίποτα δεν είναι το ίδιο χωρίς εσένα. Όλα και όλοι δραπέτευσαν,  οι σκέψεις πέτρωσαν , και  τα λόγια τρομαγμένα σιώπησαν ...

Σε ποιο  σημείο, σε τι πορεία ζωής βρίσκομαι δε ξέρω, παντού σκιές, ξέφωτο πουθενά ...Κι εσύ παντού , είσαι στην ανάσα μου, στο βλέμμα των ματιών μου, στο αίμα που κυλά στις φλέβες μου σε κάθε κύτταρο του κορμιού μου...και ενώ ο χρόνος  πάγωσε μια για πάντα, τα ρολόγια συνεχίζουν να μετρούν το χρόνο χωρίς εσένα κι αυτό είναι που με τρελαίνει.... 

Μαρίζα Τσιτμή