Συνοδοιπόρος και εξομολογητής μου στον καιρό των πέτρινων σιωπών η μνήμη των αισθήσεων..Άοκνη ακούραστη στην αγρύπνια ενώνει σε πάζλ κομμάτια χρόνου για να πάρουν το νόημα πυξίδας ...σε χαώδη μονοπάτια του μυαλού μου μη τύχη και χάσω το δρόμο της
επιστροφής....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου