Γράφει ο Τάσος Ζαννής
Θέλει να ανοίξει το συρτάρι με τα αδημοσίευτα, να γράψει άλλη μια σελίδα
αλλά όσο περνάει ο καιρός νιώθει όλο και περισσότερο ότι η ποίησή του
βρωμάει δειλία και αντικατοπτρισμούς.
Γιατί ξέρει ότι όταν βρίσκουμε παραδείσους, έπονται κολάσεις
Γιατί ξέρει ότι η συμπαντική νομοτέλεια της βροχής συνωμοτεί πάντοτε με αναμνήσεις.
Γιατί ξέρει ότι μακριά της ζει πολλαπλούς βίαιους αντιπερισπασμούς.
[ Πώς γίνεσαι τόσο απόμακρος σε κάποιον που είναι τόσο κοντά; ]
Αλλά ξέρει ότι θα έρθει η στιγμή που κι όσα ναυάγησαν
θα βρουν τον τρόπο να ταξιδέψουν πάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου