Η Ιταλική παράδοση λέει ότι οι 29, 30 και 31 Ιανουαρίου, οι τρεις τελευταίες ημέρες του πρώτου μήνα του έτους, μνημονεύονται ως οι «Ημέρες του Κότσυφα», για να υποδηλώσουν μια από τις πιο κρύες περιόδους του χειμώνα. Από πού όμως πηγάζει αυτό;
Υπάρχουν πολλές εκδοχές που εξηγούν την προέλευση αυτού του μύθου, αλλά όλες έχουν πρωταγωνιστή έναν κότσυφα.
Η πρώτη εκδοχή γεννήθηκε σε πολύ μακρινούς χρόνους, όταν ο Ιανουάριος δεν ήταν ακόμη 31 ημέρες αλλά μόλις 28. Λέγεται ότι ο Ιανουάριος ήταν ιδιαίτερα παιχνιδιάρης και λίγο ζηλιάρης, ειδικά με ένα κοτσύφι, που θαυμαζόταν πολύ για το μεγάλο κίτρινο ράμφος του και για τα πολύ λευκά φτερά του. Για αυτό στον Ιανουάριο άρεσε να το βασανίζει. Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που έβγαινε έξω για αναζήτηση τροφής, εξαπέλυε χιονοθύελλα και άνεμο.
Κουρασμένο από όλα αυτά μια μέρα το κοτσύφι πήγε στον Ιανουάριο και τον ρώτησε:
- Φίλε μου, θα μπορούσες να διαρκείς λιγότερο;
Αλλά ο Ιανουάριος, περήφανος όπως ήταν, απάντησε:
- Και όχι, αγαπητέ μου, απλά δεν μπορώ. Το ημερολόγιο είναι αυτό που είναι, και είχω 28 ημέρες ούτε μία λιγότερη.
Μετά από αυτή την απάντηση, το κοτσύφι αποφάσισε να φερθεί έξυπνα και τον επόμενο χρόνο έκανε μια καλή προμήθεια τροφής στη φωλιά του, έτσι ώστε να παραμείνει προστατευμένο για 28 ημέρες χωρίς να χρειαστεί να βγει έξω.
Μετά από 28 μέρες, το Κοτσύφι βγήκε έξω και άρχισε να κοροϊδεύει τον Ιανουάριο:
- Ε, καλέ μου, φέτος ήμουν μια χαρά, πάντα στη ζεστασιά, και δεν μπόρεσες να μου παγώσεις το ράμφος ούτε μια μέρα...
Τούτου λεχθέντος, ο Ιανουάριος ήταν τόσο θυμωμένος που πήγε στον αδερφό του το Φεβρουάριο, ο οποίος είχε 31 ημέρες, και του ζήτησε να του δανείσει 3 ημέρες.
Ο αδερφός του τον ρώτησε:
- Τι θέλεις να τις κάνεις;
Και ο Ιανουάριος απάντησε:
- Πρέπει να εκδικηθώ ένα αναιδή κοτσύφι.
Και έτσι ο Ιανουάριος επέστρεψε στη γη και εξαπέλυσε μια τρομερή χιονοθύελλα που κράτησε και τις 3 ημέρες.
Το καημένο το κοτσύφι, που είχε τριγυρίσει για να προμηθευτεί προμήθειες, δεν μπορούσε ούτε να επιστρέψει στη φωλιά του λόγω του δυνατού ανέμου. Έτσι βρήκε την καμινάδα ενός τζακιού και κατέφυγε εκεί αναζητώντας λίγη ζεστασιά. Μετά από αυτές τις 3 πολύ κρύες ημέρες βγήκε από την καμινάδα σώο και αβλαβές αλλά τα λευκά φτερά του είχαν γίνει όλα μαύρα λόγω του καπνού και της αιθάλης.
Από τότε ο Ιανουάριος έχει πάντα 31 ημέρες και τα κοτσύφια έχουν πάντα μαύρα φτερά.
Η δεύτερη εκδοχή, που διαδραματίζεται στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας, περιλαμβάνει έναν κότσυφα, μία κοτσυφίνα και τα τρία παιδιά τους. Είχαν έρθει στην πόλη στα τέλη του καλοκαιριού και είχαν τακτοποιήσει το καταφύγιό τους σε ένα ψηλό δέντρο στην αυλή ενός κτιρίου που βρισκόταν στην περιοχή με το όνομα Καινούργια Πόρτα (Porta Nuova) και μετά για το χειμώνα κάτω από μια μαρκίζα, προστατευμένοι από το χιόνι που ήταν ιδιαίτερα άφθονο εκεί.
Όμως ο παγετός δυσκόλευε την εύρεση προμηθειών, με αποτέλεσμα ο κότσυφας να πετάει από το πρωί ως το βράδυ για να αναζητήσει τροφή, η οποία όμως ήταν ολοένα και πιο σπάνια. Μια μέρα ο κότσυφας αποφάσισε να πετάξει ως την άκρη αυτής της περιοχής, για να βρει ένα πιο καλό καταφύγιο για την οικογένειά του. Πριν φύγει επειδή συνέχιζε να χιονίζει ο κότσυφας για να προστατέψει τα παγωμένα παιδιά του από το κρύο, μετέφερε τη φωλιά σε μια κοντινή στέγη, όπου κάπνιζε μια καμινάδα από την οποία προερχόταν λίγη ζεστασιά. Η καταιγίδα κράτησε τον κότσυφα μακριά από το σπίτι για τρεις μέρες (ακριβώς τις τρεις τελευταίες του Ιανουαρίου). Όταν επέστρεψε, σχεδόν δεν αναγνώριζε πια τη γυναίκα του και τα παιδιά είχαν μαυρίσει όλα από τον καπνό που έβγαινε από την καμινάδα.
Την πρώτη μέρα του Φεβρουαρίου φάνηκε επιτέλους ένας χλωμός ήλιος και βγήκαν όλοι από τη χειμωνιάτικη φωλιά, ακόμη και ο οικογενειάρχης είχε μαυρίσει με την αιθάλη.
Από τότε τα κοτσύφια γεννιούνται ολόμαυρα και τα λευκά κοτσύφια έγιναν μια παραμυθένια εξαίρεση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου