Nέα Ιωνία 1922...ουρές σχηματίζουν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας για να στεγαστούν....
Στην αρχή τους έδωσαν σκηνές....μετά τα πρώτα σπιτάκια περίπου 20 τ.μ. το καθένα ίσα που να μην βρέχονται.
Ένα δωμάτιο φιαγμένο από λάσπη και κάτι σαν καλαμωτή τύπου παράγκα...
Όσοι είχαν καταφέρει να φέρουν κάτι μαζί τους προχώρησαν σε
αυθαίρετες κατασκευές πάνω στο μικρό οικοπεδάκι.Και άλλοι πήραν μικρά δάνεια με χαμηλό επιτόκιο....
Θυμήθηκα την παράγκα του παππού με χτιστή προέκταση αλλά ποτέ δεν κατάλαβα πώς χωρούσαν όλοι αυτοί κάποια Σαββατόβραδα και φυσικά σε ονομαστικές εορτές.
Ποδαράδες λεγότανε η περιοχή....έφτανες με συγκοινωνία λένε μέχρι τα Πατήσια και μετά το έκοβες με το πόδι μέχρι εκεί.
Οι πρόσφυγες έδωσαν όνομα από τις πατρίδες τους....
Εκεί βρέθηκαν και παλιοί γείτονες....κάποιοι γνωρίστηκαν εκεί και συνέχισαν μαζί την ζωή τους...
Και στήθηκαν τα τσαρδιά ...
Δύσκολα χρόνια μας λέγανε οι παλαιότεροι τότε ...άρχισαν από το μηδέν και προσπάθησαν να βάλουν πινελιές από τις χαμένες πατρίδες.
Δύσκολα....
Κατέβαιναν στο Κέντρο της Αθήνας με τα πόδια για να βρούν ένα μεροκάματο...μια δουλειά...
Γυναίκες και άντρες ...
Γρήγορα έγινε μόδα στα τζάκια της Αθήνας η Σμυρνιά μαγείρισα....η νταντά... η δασκάλα πιάνου...Γαλλικών...η οικονόμος.....
Στην αρχή δεν τους έβλεπαν με καλό μάτι τους πρόσφυγες και ειδικά τις γυναίκες που κυκλοφορούσαν πάντα περιποιημένες.
Αργότερα ενσωματώθηκαν....
Η Νέα Ιωνία κράτησε για πολλά χρόνια τις προσφυγικές εικόνες με τα μικρά σπιτάκια ...ασπρισμένα πεζοδρόμια....σκαλοπάτια που καθόντουσαν τα απογεύματα οι γυναίκες δίπλα στις γλάστρες με τις ματζουράνες και τα γεράνια.
Στην μια από τις γειτονιές που έμεινα ήταν μια Σμυρνιά μεγάλης ηλικίας που ερχότανε κάθε τόσο και την έπαιρνε ένα μεγάλο αμάξι.
Το περικύκλωνε η παρέα της αλάνας και το χάζευε...δεν έβλεπες συχνά τέτοια εικόνα στον χωματόδρομο.
Η γειτόνισα ήταν μοδίστρα στην Βασιλική Αυλή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου