Δεκέμβρης. Ο καθρέφτης μας

Γράφει η Κική Γ.

Έτσι απλά, ήρθε και πάλι ο Δεκέμβρης. Ο μήνας της «μαύρης» αλήθειας. Όχι, κατά ανάγκη, γιατί όλα πήγανε χάλια, αλλά γιατί ήρθε η ώρα να μας αντιμετωπίσουμε. Είναι σοφό να κάνεις ταμείο. Πού βρισκόμαστε τελικά, στα αλήθεια;

Μια κλεφτή ματιά στον καθρέφτη της ψυχής μας, μια πίκρα, μια γλυκιά ανάμνηση, μια νοσταλγία. Επιβάλλεται να θυμηθούμε και τα καλώς και τα κακώς κείμενα. Κομμάτια της ζωής μας είναι όλα και εμείς τα διαχειριστήκαμε. Έχουμε μέρες. Ας πάρουμε τον χρόνο μας.

Ίσως ο μεγαλύτερος αντίπαλος και φίλος να είναι ο καθρέφτης μας. Τον κοιτάς κατάματα και λες αλήθειες. Ντρέπεσαι; Γιατί; Από ποιον;

Πέρασε ο χρόνος. Τόσος ήταν. Πρόλαβες, δεν πρόλαβες… σημασία έχει που άντεξες. Είσαι όρθιος. Είχες απώλειες που σε σημάδεψαν. Έδωσες αγώνες κρυφούς, πολλές φορές. Τους έδωσες, όμως.

Κουλουριάστηκες στα σεντόνια που κάποτε «μύριζαν» έρωτα και τώρα μοναξιά. Μαλάκωσες, σκλήρανες, διδάχτηκες; Αποφάσισε.

Στα δύσκολα πρέπει να εστιάσουμε. Τι, στο τέλος, θα πάρουμε μαζί μας και τι θα αφήσουμε πίσω. Με ποιους θα συνεχίσουμε και τι θα εγκαταλείψουμε. Ανθρώπους, αξίες, λάθη, όνειρα, φόβους.

Γέμισαν οι αποσκευές και δεν χωράνε όλα. Χρειαζόμαστε και καινούργια πράγματα, έτσι για ανανέωση. Νέες αποφάσεις, αλλαγή πορείας, αλλαγή σκέψης. Δύναμη, θέληση και αποφασιστικότητα.

Το σημαντικό είναι να μην τα παρατάμε. Να στεκόμαστε όρθιοι. Να ξέρουμε πού βαδίζουμε και ποιοι στα αλήθεια είμαστε. Δεν γίνεται ούτε να το βάζουμε στα πόδια, ούτε πάντα να φταίνε οι άλλοι, ούτε να ανεχόμαστε συνεχώς βαρίδια, ούτε η ζωή μας να περνά αδιάφορα.

Ξεκαθάρισμα.

Με ρεαλιστικούς στόχους μπορούμε να σκεφτούμε δειλά-δειλά την ανατολή του νέου χρόνου. Σημασία δεν έχει μόνο η φιέστα, αλλά το πόσο καλά είμαστε εμείς, μέσα μας.

Το μόνο σίγουρο είναι πως θα συνεχίσουμε μ’ εμάς!