Freya Aspinall> Μεγάλωσα και εξακολουθώ να ζω σε ένα καταφύγιο ζώων, αλλά πραγματικά έχει γίνει το καταφύγιό μου

Το μοντέλο και οικολόγος Freya Aspinall εργάζεται για να επιστρέψουν τα ζώα πίσω στο φυσικό τους περιβάλλον.

Για τους περισσότερους από εμάς, η ιδέα να μεγαλώσουμε δίπλα σε ένα λιονταράκι ακούγεται απίστευτη, αλλά για τη Freya Aspinall, αυτό είναι το μόνο που έχει γνωρίσει ποτέ.

Ως κόρη του οικολόγου της άγριας ζωής, Damian Aspinall, μεγάλωσε περιτριγυρισμένη από τα ζώα υπό τη φροντίδα του Ιδρύματος Aspinall, ενός οργανισμού αφιερωμένου στη διάσωση και την επανένταξη στην άγρια ​​φύση ζώων που αξίζουν να ζουν στην άγρια ​​φύση.

«Μεγάλωσα και εξακολουθώ να ζω σε ένα καταφύγιο ζώων, αλλά πραγματικά έχει γίνει το καταφύγιό μου», εξηγεί η Aspinall, η οποία δεν παίρνει αψήφιστα την ιδιαίτερη ανατροφή της. «Νιώθω απίστευτα τυχερή που το έχω αυτό, αλλά καθώς μεγάλωνα, άρχισα να μαθαίνω για τις αδικίες στην κοινότητα των ζωολογικών κήπων και για τα ζώα που δεν επιστρέφουν στην άγρια ​​φύση. Δεν ξέρω πώς δημιουργήθηκαν οι πιθανότητες να μου δοθεί αυτή η ευκαιρία. Έτσι αναρωτιέμαι: “τι θα κάνω με αυτό;”»

Το Ίδρυμα Aspinall επικεντρώνεται σε δύο είδη επανένταξης στην άγρια ​​φύση: την επανένταξη των ζώων στην άγρια ​​φύση και την επανένταξη της γης στην άγρια ​​φύση.


Όταν επανεντάσσεται η άγρια ​​φύση σε ζώα, το ίδρυμα συνήθως παίρνει ζώα που βρίσκονται σε αιχμαλωσία και εργάζεται για να τα επιστρέψει στην άγρια ​​φύση. «Νομίζω ότι όταν έρχεται η ώρα τα ζώα να φύγουν από αυτόν τον πλανήτη, τους αξίζει να πεθάνουν στην άγρια ​​φύση», λέει η Aspinall. «Αξίζει να τονιστεί, ωστόσο, ότι δεν μπορούν όλα τα ζώα να επιστρέψουν στην άγρια ​​φύση, επομένως υπάρχει χώρος για κέντρα διάσωσης για ζώα που είναι υβριδισμένα ή συγγενή ή απειλούμενα με εξαφάνιση, αλλά το να λένε οι ζωολογικοί κήποι ότι φροντίζουν απειλούμενα είδη δεν είναι αλήθεια. Το ενενήντα επτά τοις εκατό όλων των ζώων σε ζωολογικούς κήπους και σε αιχμαλωσία δεν είναι καν απειλούμενα με εξαφάνιση, επομένως τα περισσότερα από αυτά τα ζώα θα μπορούσαν να επιστραφούν στην άγρια ​​φύση».



«Πολλοί άνθρωποι είναι πεπεισμένοι ότι τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν σε ζωολογικούς κήπους για να δουν τα ζώα που αγαπούν, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Υπάρχουν πολλά παιδιά που αγαπούν τους δεινόσαυρους και δεν έχουν συναντήσει ποτέ δεινόσαυρο στη ζωή τους».

Για την Aspinall, η διάδοση της αλήθειας για τους ζωολογικούς κήπους και η κοινοποίηση της σημασίας της αναζωογόνησης στην άγρια ​​φύση είναι σημαντική για τη γενιά της. Άτομα της γενιάς του πατέρα της που είναι εξήντα ετών και άνω μπορεί να πηγαίνουν σε ζωολογικούς κήπους όλη τους τη ζωή. «Αν κάνεις κάτι εδώ και εξήντα χρόνια, είναι ελάχιστη η πιθανότητα να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου, αλλά για τη γενιά μου είναι σημαντικό να μάθουν αυτές τις πληροφορίες, ώστε να μην πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ζωολογικούς κήπους», εξηγεί η Aspinall. Ισχυρίζεται ότι στόχος της είναι να οδηγήσει τους ζωολογικούς κήπους σε πτώχευση, αλλά θέλει επίσης να κάνει το ίδιο για τον εαυτό της. Αν ο ακτιβισμός και οι δράσεις της λειτουργήσουν, το Ίδρυμα Aspinall δεν θα χρειαζόταν να υπάρχει.


Η Aspinall παραδέχεται ότι με τη μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη που νιώθει για τη ζωή της, συνοδεύεται και από ένα μεγάλο αίσθημα καθήκοντος. «Είμαι το μόνο άτομο που έχει γεννηθεί σε αυτή τη θέση. Το σύμπαν μου το έχει δώσει αυτό, οπότε πρέπει να κάνω κάτι με αυτό», λέει. «Μου φαίνεται σαν αποστολή, να βγάλω όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά τα ζώα από τα κλουβιά».

Ως μοντέλο, η Freya Aspinall ελπίζει να χρησιμοποιήσει την πλατφόρμα της για να προωθήσει την αποστολή της, φέρνοντας κοντά μάρκες και κοινό τόσο από τον κλάδο της μόδας όσο και από τον κλάδο της προστασίας της φύσης για να κάνουν μια αλλαγή.

Είναι προφανές ότι η Aspinall δεν ενεργεί με πολύ φόβο, είτε πρόκειται για την ανάληψη δράσης από βιομηχανίες εκτός προστασίας της φύσης για να αλλάξουν τους τρόπους τους, είτε για την αντιμετώπιση ζωολογικών κήπων, είτε για το τάισμα ενός γορίλα ασημόπτερου. Η Aspinall έχει χρησιμοποιήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να γίνει μια φωνή για τους άφωνους, δημοσιεύοντας βίντεο και εικόνες της αγκαλιά με ένα Zemo, ένα λιονταράκι που περιγράφει ως «μια μάζα» που ζει στο καταφύγιο με την αδερφή του Zala, οι οποίες και οι δύο θα επιστραφούν στην άγρια ​​φύση. Η σελίδα της την δείχνει επίσης να ταΐζει τον γορίλα ασημόπτερο, Kifu, ο οποίος έχει τρεις συζύγους με τις οποίες η Aspinall περνάει χρόνο μαζί του – κάτι που θα πετρώσει τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά για την Aspinall είναι μια γαλήνια εμπειρία. «Μου αρέσει να το περιγράφω ως βαθύ διαλογισμό», λέει.



«Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο όταν είμαι με τους γορίλες. Θα μπορούσαν να με σκοτώσουν σε ένα δευτερόλεπτο και αυτή είναι η ομορφιά του. Δεν έχω την πολυτέλεια να σκέφτομαι τα προβλήματά μου ή αν κάποιος δεν μου έστειλε μήνυμα όταν είμαι με τα ζώα. Πρέπει να βρίσκομαι στον κόσμο τους. Είναι απόλυτα γειωμένο και ταπεινωτικό».

-Όταν είμαι μαζί τους, μου υπενθυμίζεται τι είναι σημαντικό στη ζωή και πάντα φεύγω γνωρίζοντας γιατί είμαι αυτόν τον πλανήτη…»