Στη φλόγα του κεριού που τρεμοσβήνει
βλέπω τη μορφή σου και νοσταλγώ
τα χρόνια που φύγανε με τόση βιασύνη
κι αφήσανε πίσω τους αναμνήσεις σωρό
Σε θυμάμαι να μου ψιθυρίζεις λόγια αγάπης, κι εγώ μέσα στην αγκαλιά σου να νιώθω θεά, θυμάμαι να μου λες «κράτησε την αγάπη μου να ‘χεις» για φυλαχτό στη ζωή να σου δίνει φτερά
Στη φλόγα του κεριού που τρεμοσβήνει
σε περιμένω και πάλι να φανείς
βάλαμε στοίχημα να γίνουμε φίλοι
κι αγαπηθήκαμε όσο άλλο κανείς
Στη φλόγα του κεριού που τρεμοσβήνει
κάνω ταξίδια μέσα στο χρόνο μακρινά
η φλόγα αυτή ακοίμητη θα μείνει
για να 'ρχεσαι στα όνειρά μου όλο και πιο συχνά...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου