Μου έλειψες καθώς ανέβαινα από το κρεβάτι και καθώς βούρτσισα τα δόντια μου· όταν περίμενα στα φώτα καθώς οδηγούσα στη δουλειά και καθώς άκουγα τη βροχή έξω από το παράθυρό μου.
Μου έλειψες καθώς παρήγγειλα μεσημεριανό και καθώς έβγαζα τα παπούτσια μου όταν έφτασα σπίτι, καθώς έσβηνα τα φώτα και ανέβηκα στο κρεβάτι για τη νύχτα.
Μου έλειψες χωρίς δάκρυα ή θόρυβο ή φανφάρες.
Αλλά πώς το ένιωσα.
Το ένιωσα το πρωί, το μεσημέρι, το βράδυ και το βράδυ. Το ένιωσα καθώς ξυπνούσα, καθώς περίμενα, καθώς δούλευα. Το ένιωσα στο σπίτι, στο δρόμο, στο φως, στο σκοτάδι, στη βροχή.
Το ένιωσα σε κάθε μία από αυτές τις στιγμές, κάθε μία να κάθεται όλο και πιο βαριά καθώς το βάρος του εαυτού μου που μου έλειπε συνέχισε να μεγαλώνει και να μεγαλώνει.
Ναι, μου έλειψες τόσο ήσυχα σήμερα.
Αλλά το ένιωσα τόσο δυνατά.
***
Becky Hemsley 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου