Σκονισμένες σκέψεις...

 

Τώρα πια, ξένος, γυάλινος, κι απόκοσμος, τριγυρνάς σε σκοτεινά μονοπάτια της λήθης στα χρόνια που ήρθαν και πέρασαν ανιχνεύοντας σκιές των σκέψεων μου ... αθόρυβη απόγνωση της νοσταλγίας για μια ζωή που δεν  ζήσαμε...

Μαρίζα Τσιτμή