Ο ηλίθιος, δεν άλλαξε γνώμη ποτέ

Γραφει ο Γιώργος Λυμπεράκης

Ξέρεις ποιος είναι ο πραγματικός ηλίθιος σε μια σχέση; Αυτός που δεν αλλάζει γνώμη ποτέ. Που στέκεται εκεί, ακλόνητος σαν βράχος, πεισματάρης και ξεροκέφαλος. Που δεν σηκώνει κουβέντα, δεν αμφισβητεί ούτε για μια στιγμή τις επιλογές του, κι ας βλέπει το χάος να τον τυλίγει.

Ο ηλίθιος είναι εκείνος που λέει “έτσι είμαι εγώ” και το βαφτίζει περηφάνια. Κρατάει την ίδια στάση, το ίδιο βλέμμα, ακόμα κι όταν όλα γύρω του καταρρέουν. Και μη νομίζεις ότι αυτό είναι δύναμη ή αντοχή. Όχι. Είναι απλή, ανόητη εμμονή. Ένας εγωισμός τυλιγμένος σε ψεύτικη αξιοπρέπεια.

Δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι έκανε λάθος. Ότι οι πράξεις του πλήγωσαν ανθρώπους, ότι η σιωπή του σκότωσε κάθε συναίσθημα που γεννήθηκε με κόπο και πόνο. Γιατί; Γιατί “έτσι είναι αυτός”. Αμετακίνητος, αγέρωχος. Ένας τύπος που φοβάται την αλλαγή περισσότερο κι από τον ίδιο τον πόνο.

Ο ηλίθιος θα σε κάνει να αμφισβητείς τον εαυτό σου. Θα σου ρίξει το φταίξιμο, θα σε κάνει να νιώθεις λίγη, ανεπαρκής. Κι όταν τελικά συνειδητοποιήσεις ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση να διορθώσει ό,τι έσπασε, θα είναι ήδη αργά. Θα έχεις εξαντλήσει κάθε απόθεμα υπομονής και ανοχής.

Γιατί ξέρεις κάτι; Το να αλλάζεις γνώμη δεν είναι αδυναμία. Είναι ευθύνη. Είναι δύναμη να αναγνωρίζεις το λάθος, να το παραδέχεσαι και να παλεύεις να το διορθώσεις. Είναι πράξη ωριμότητας και όχι υποχώρησης.

Αλλά ο ηλίθιος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό. Θα συνεχίσει να στέκεται αγέρωχος και αμετακίνητος, ενώ γύρω του όλα διαλύονται. Κι όταν το συνειδητοποιήσει – αν ποτέ το συνειδητοποιήσει – θα είναι μόνος. Γιατί δεν θα υπάρχει κανείς πια να τον περιμένει.

Θα βρει δικαιολογίες. Θα ρίξει ευθύνες. Θα πει πως τον πρόδωσαν, πως δεν τον κατάλαβαν, πως ήταν πάντα μόνος σε αυτή την ιστορία. Αλλά η αλήθεια είναι μία: κανείς δεν άντεξε την ακαμψία του. Κανείς δεν θέλει να μένει δίπλα σε κάποιον που αρνείται να βάλει νερό στο κρασί του, έστω για να σώσει ό,τι αγαπά.

Μα το πιο τραγικό είναι πως δεν θα μάθει ποτέ. Θα συνεχίσει να βαδίζει με το κεφάλι ψηλά και τη συνείδηση καθαρή, παριστάνοντας τον αδικημένο. Αλλά ξέρεις τι; Ο ηλίθιος δεν αλλάζει γνώμη ποτέ. Κι αυτό τον καταδικάζει σε μια ζωή γεμάτη χαμένες ευκαιρίες και ανθρώπους που τον άφησαν πίσω.

Μην γίνεις ποτέ σαν κι αυτόν. Να έχεις το θάρρος να αναγνωρίσεις τα λάθη σου και να αλλάξεις γνώμη όταν χρειαστεί. Γιατί ο κόσμος δεν χρειάζεται άλλους ηλίθιους. Χρειάζεται ανθρώπους που τολμούν να γκρεμίσουν τον εγωισμό τους για να σώσουν ό,τι πραγματικά έχει αξία.