Κανείς δεν βλέπει τις ρωγμές

Γράφει η Κική Μαυράκη

Μη σε ξεγελάει το βλέμμα μου. Μη σε ξεγελάει το στητό μου κορμί και το περήφανο περπάτημά μου. Εσύ, θα με βλέπεις δυνατή και άτρωτη. Θα νομίζεις πως τίποτα δεν μπορεί να με λυγίσει. Θα με θαυμάζεις για την αντοχή μου και θα σκέφτεσαι πόσο ατσαλένια είμαι.

Μα εγώ ξέρω. Ξέρω πόσο φοβάμαι κάθε φορά που μένω μόνη με τις σκέψεις μου. Πόσο τρέμω την πιθανότητα να απογοητεύσω τους άλλους, να μην καταφέρω να αντέξω το βάρος που κουβαλάω στους ώμους μου. Κάθε βράδυ που το φως σβήνει και η σιωπή καταπίνει τα πάντα, εκεί ξεγυμνώνομαι από τη μάσκα μου.

Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να δείχνεις πάντα δυνατή; Να παριστάνεις ότι έχεις τον έλεγχο όταν μέσα σου όλα γκρεμίζονται; Κανείς δεν σου μαθαίνει πώς να κουμαντάρεις τον πόνο. Πώς να μαζεύεις τα κομμάτια σου χωρίς να αφήνεις κανέναν να δει ότι είσαι σπασμένη.

Είμαι δυνατή. Όχι γιατί δεν φοβάμαι, αλλά γιατί έμαθα να φοβάμαι και να προχωράω ταυτόχρονα. Έμαθα να στήνω τοίχους γύρω από την καρδιά μου για να μη με δεις να λυγίζω. Και αν καμιά φορά με δεις να χαμογελάω χωρίς να υπάρχει λόγος, να ξέρεις πως εκείνη τη στιγμή παλεύω να κρατήσω τη θλίψη μακριά.

Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν πως η δύναμη δεν σημαίνει απουσία φόβου. Σημαίνει να κοιτάς τον φόβο στα μάτια και να τον αγνοείς. Σημαίνει να πέφτεις και να σηκώνεσαι ξανά, ακόμα κι αν τα γόνατα ματώνουν. Σημαίνει να πνίγεις το κλάμα πίσω από σφιγμένα χείλη και να μην αφήνεις κανέναν να δει ότι μέσα σου τρέμεις σαν φύλλο στον άνεμο.

Δεν είναι ότι δεν πονάω. Δεν είναι ότι δεν τρομάζω. Απλά δεν επιτρέπω σε κανέναν να το δει. Γιατί έτσι έμαθα: να στέκομαι όρθια, ακόμα κι όταν νιώθω πως το έδαφος υποχωρεί κάτω από τα πόδια μου. Να χαμογελάω, ακόμα κι όταν το μέσα μου ουρλιάζει από απόγνωση.

Και ξέρεις τι; Δεν θα σταματήσω να είμαι έτσι. Θα συνεχίσω να δείχνω δυνατή, γιατί μόνο έτσι μπορώ να επιβιώσω. Κανείς δεν θα μάθει πόσο φοβάμαι. Κανείς δεν θα δει τη ρωγμή που κρύβω κάτω από το χαμόγελο.

Αν κάποτε τύχει και δεις τα μάτια μου να γυαλίζουν, μην πεις τίποτα. Μην με ρωτήσεις αν είμαι καλά. Άφησέ με να συνεχίσω να παριστάνω την άτρωτη. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος μου να επιβιώνω.

Εσύ, θα με βλέπεις δυνατή και άτρωτη. Εγώ μόνο, θα ξέρω πόσο φοβάμαι.