Η ζωή είναι σαν ένα όμορφο κολιέ από πανάκριβα μαργαριτάρια... Κάποια στιγμή σπάει η κλωστή που τα κρατά δεμένα, κι αρχίζουν ένα ένα να σκορπίζουν, να χάνονται... σε διάφορες γωνιές που ποτέ δεν τα βρίσκουμε ....Έτσι χάνονται κι οι άνθρωποι συνοδοιπόροι της ζωής μας... κι όσο περνούν τα χρόνια όλο και λιγοστεύουν τα μαργαριτάρια απ' τη κλωστή...όλο και λιγοστεύουν αγαπημένα μας πρόσωπα, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου