Tο μύνημα της ημέρας

“Εκεί στην άκρη του μικρού της δαχτύλου τελείωνε ο κόσμος.” Μενέλαος Λουντέμης

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2025

Συγκλονίζει επιζήσασα του Ολοκαυτώματος: «Δεν θα ξεχάσω την τελευταία αγκαλιά του πατέρα μου»

 

«Νομίζω ότι αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος ήταν κάτι τόσο φρικτό που οι μελλοντικές γενιές πρέπει να το γνωρίζουν».

Η Marianne Philipps, επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, θυμάται ακόμα τη ζεστασιά της τελευταίας αγκαλιάς του πατέρα της, όταν την αποχαιρέτησε.


Γεννημένη το 1924, μεγάλωσε σε μια εβραϊκή οικογένεια στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα της Γερμανίας. Στα 14 της χρόνια, με τον πόλεμο να πλησιάζει απειλητικά, έγινε ένα από τα περίπου 10.000 παιδιά που διέφυγαν από τη ναζιστική Γερμανία μέσω του προγράμματος Kindertransport. Έφυγε χωρίς να γνωρίζει αν θα έβλεπε ποτέ ξανά την οικογένειά της.


Σε συνέντευξή της στο BBC, με αφορμή την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, η 100χρονη σήμερα Marianne ανακαλεί τη στιγμή του αποχωρισμού: «Τώρα καταλαβαίνω πως εκείνη η αγκαλιά δεν ήταν μια απλή αγκαλιά σε ένα παιδί, αλλά ένα ύστατο αντίο.»




Η ιστορία της έχει καταγραφεί στο My Voice, μια πρωτοβουλία της εβραϊκής φιλανθρωπικής οργάνωσης The Fed, που εδρεύει στο Μάντσεστερ. Η μαρτυρία της αποτελεί μία από τις πολλές ιστορίες επιζώντων που έχουν συγκεντρωθεί σε αυτή την ξεχωριστή έκδοση.


Με τη φετινή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος να σηματοδοτεί την 80ή επέτειο από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου, η Marianne τονίζει πόσο σημαντικό είναι να συνεχίσει να μοιράζεται την εμπειρία της, ώστε οι επόμενες γενιές να μην ξεχάσουν ποτέ.


Επιζήσασα Ολοκαυτώματος: «Οι μελλοντικές γενιές πρέπει να γνωρίζουν»

«Νομίζω ότι αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος ήταν κάτι τόσο φρικτό που οι μελλοντικές γενιές πρέπει να το γνωρίζουν», είπε.


Η Marianne ήταν εννέα ετών όταν ο Αδόλφος Χίτλερ ανέβηκε για πρώτη φορά στην εξουσία.


«Ξαφνικά ήμουν εξοστρακισμένη», είπε. «Οι φίλοι μου δεν έπαιζαν μαζί μου και με αποκαλούσαν το «εβραϊκό κορίτσι»».


Μέχρι τη λήξη του πολέμου το 1945, έξι εκατομμύρια Εβραίοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά είχαν δολοφονηθεί από το ναζιστικό καθεστώς.


Καθώς η ζωή γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη για τους Εβραίους στη Γερμανία, η οικογένεια της Marianne πήρε μια τεράστια απόφαση.


Ως αποτέλεσμα, το 1939, ταξίδεψε από το Βερολίνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.


Ο πατέρας της, Μάρτιν, και ο αδελφός της, Χέρμπερτ, θα πέθαιναν αργότερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου