Tο μύνημα της ημέρας

Δεν είμαστε ειλικρινείς όταν έρχεται ένας φίλος να μας ανοίξει την καρδιά του κι εμείς τον στήνουμε στον τοίχο φορτώνοντάς τον με επιπλέον άσχημα συναισθήματα.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2024

Εγώ θα πάω στο χωριό θα φύγω από την πόλη


 
ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΡΑ
Εγώ θα πάω στο χωριό
θα φύγω από την πόλη
δεν την αντέχω άλλο πια
και ας γελάνε όλοι
Εγώ θα πάω στο χωριό
δεν σας ζητώ την άδεια
θα πάω να βόσκω πρόβατα
σε κάμπους σε λιβάδια
Θα ζω από το γάλα τους
κι από τα κρέατά τους
κότες θα έχω να γεννούν
και θα πουλώ τ αυγά τους


Θα βάλω τα μαρούλια μου
ντομάτες πιπεριές
θα'χω τα φασολάκια μου
δυο τρεις κολοκυθιές
Θα βάλω σε μια αυλακιά
πεντ έξι μελιτζάνες
και θα'χω δρομολόγια
σε κήπους και σε στάνες
Θα'χω και λίγα λιόδεντρα
το λάδι μου να βγάζω
κι όχι με σταγονόμετρο
στο φαγητό να βάζω
Κάθε σταγόνα και ευρώ
μέσα στην κατσαρόλα
να μαγειρέψεις φαγητό
είκοσι θες για όλα
Κι άλλα τριάντα πάγια
ρεύμα νερό και νοίκι
για κινητό και σταθερό
μες το μυαλό μου φρίκη
Το μπρίκι το πετάξαμε
δεν το'χουμε στο σπίτι
τον καπουτσίνο μάθαμε
ο ελληνικός μας λείπει
Θα πάω σας λέω στο χωριό
τσοπάνος και αγρότης
και το τρακτέρ θα οδηγώ
στα χώματα ιππότης
Θ αρμέγω και θα τραγουδώ
θα πήζω το τυρί μου
στο προβατάκι μου θα πω
ευχαριστώ γιαβρί μου
Θα πίνω τον ελληνικό
με το παχύ καϊμάκι
στο καφενείο του χωριού
με φίλους και μεράκι
Νερό θα πίνω απ την πηγή
χειμώνα καλοκαίρι
δεν θα γυρνώ απ τη δουλειά
με δίλιτρα στο χέρι
Θα βλέπω την ανατολή
να βγαίνει απ τα βουνά
την δύση όπου θα γεννά
τα χρώματα στα δειλινά
Θα πάω να ζήσω στο χωριό
στο πατρικό ν αράξω
και μαύρη πέτρα πίσω μου
στην πόλη θα πετάξω

Ελευθερία Λάππα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου