Πάνος Κοκκινόπουλος, Σταύρος Τσιώλης, Νίκος Νικολαΐδης σε σπάνιες υπογραφές στο σινεμά τρόμου. Και κάτι που θυμίζει Εξορκιστή!
Γιάννης Δημητρέλλος
Το είδος των ταινιών τρόμου/θρίλερ γνωρίζει νέα άνθιση τα τελευταία χρόνια. Είναι σαν ένα μέσο έκφρασης, ώστε οι χειρότεροι εφιάλτες του δυτικού πολιτισμού να βρουν ένα τρόπο έκφρασης, έναν εξαγνισμό μέσα από τις κινηματογραφικές οθόνες, ίσως και να μας θυμίσουν ότι αυτοί οι εφιάλτες μας ανήκουν.
Το Substance, που παίζει ήδη σε ένα σωρό κινηματογράφους από χθες (σ.σ. Πέμπτη 31/10), είναι μια τέτοια ταινία, που μας κάνει κοινωνούς ενός εφιάλτη γνώριμου, αισθητικά αψεγάδιαστου. Αν αντέξετε το τελευταίο 15λεπτο, συγχαρητήρια, μπορείτε να αντέξετε πολλά.
Καθώς σορτάρουμε τις λίστες μας σε Netflix, Apple TV, Ertflix, και κάθε άλλη πλατφόρμα εκεί έξω, για διαθέσιμα, ενδιαφέροντα θρίλερ, αναρωτιέμαι: υπάρχουν καλά ελληνικά θρίλερ;
Θα επιχειρήσουμε να σκάψουμε ακόμα μια φορά στο σεντούκι των κινηματογραφικών μας αναμνήσεων, για να βρούμε ακόμα 10 σπουδαίες ταινίες που μπορούν να ενταχθούν σε μια ευρεία «ομπρέλα» ταινιών θρίλερ/νουάρ/τρόμου.
Tι είναι: «Μια συμμορία εγκληματιών απαγάγει τον γιο ενός πλούσιου επιχειρηματία. Θα προλάβει η αστυνομία να εντοπίσει τους κακοποιούς πριν να είναι αργά;», μαθαίνουμε από τη σύνοψη μιας ταινίας, με πρωταγωνιστές τους Άγγελο Αντωνόπουλο, Κώστα Καζάκο, Σοφία Ρούμπου, σε σενάριο Σταύρου Τσιώλη!
Να το δούμε; Μια από τις πολλές αρετές αυτού του σπουδαίου ανθρώπου του σινεμά, του Σταύρου Τσιώλη, ήταν να γράφει crime thrillers! Αναζητήστε το.
Η Δαιμονισμένη, 1975
Τι είναι: «Μια νεαρή ψυχίατρος, η Ελένη Σταυριανού, με οδυνηρές εμπειρίες αφού ο ψυχοπαθής πατέρας της έχει σκοτώσει τη μητέρα της κι έχει αυτοκτονήσει στη συνέχεια, ασχολείται με τη θεραπεία της νεαρής Χριστίνας η οποία πάσχει από βαριάς μορφής σχιζοφρένεια. Στην προσπάθειά της να τη βοηθήσει, συγκρούεται με το οικογενειακό περιβάλλον της κοπέλας, που πρεσβεύει ότι η σωτηρία θα έρθει μόνο από τον Θεό».
Να το δούμε; Εδώ υπάρχουν σοβαρά vibes Εξορκιστή, αλλά και ικανότατο καστ (Κάτια Δανδουλάκη, Μέλπω Ζαρόκωστα, Ειρήνη Κουμαριανού, σε σκηνοθεσία του Ντίμη Δαδήρα). Αν αγαπάτε τα vintage διαμαντάκια, ναι.
Δείτε επίσης: Howard the Duck: O ήρωας της Marvel που... βασανίστηκε ακραία στη μεγάλη οθόνη
Οι Άνθρωποι του Διαβόλου, 1976
Τι είναι: Ο Κώστας Καραγιάννης σκηνοθετεί μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει γυριστεί στην Αθήνα του υπερτουρισμού του 2024. Μια αίρεση που λατρεύει τον Σατανά, εντοπίζει «φρέσκο αίμα» τουριστών, και τους απαγάγει. Δεν διακατέχονται ακριβώς από πνεύμα ανθρωπισμού.
Να το δούμε; Καλτ διαμαντάκι, δεν είναι για όλους. Είναι εντυπωσιακό ότι εδώ έχουμε ένα κράμα ξένων (Ντόναλντ Πλέζανς, Πίτερ Κάσινγκ) και Ελλήνων ηθοποιών (Ανέστης Βλάχος, Νίκος Βερλέκης, Άννα Μαντζουράνη).
Ο Δράκουλας των Εξαρχείων, 1983
Τι είναι: Ένα θεοπάλαβο zombie-horror-parody δια χειρός Νίκου Ζερβού, με υπέροχους Δημήτρη Πουλικάκο, Κωνσταντίνο Τζούμα, Τζίμη Πανούση, Νικόλα Άσιμο, Ισαβέλλα Μαυράκη και ένα «μικροσύμπαν» μυθικών μορφών της εγχώριας ποπ κουλτούρας (Θέκλα Τσελέπη, Τζόνι Βαβούρας και ένα σωρό άλλοι).
Να το δούμε; ΧΘΕΣ.
Η Μέδουσα, 1988
Τι είναι: Μια αρκετά καλή παραγωγή τρόμου, μια παραβολή στον μύθο της μέδουσας, με πρωταγωνίστρια την Ελένη Φιλίνη, και τους Βάνα Ραμποτά και Άρτο Απαρτιάν. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1996, και έγινε διαθέσιμη στις αίθουσες δύο χρόνια μετά(!). Επίσης κέρδισε βραβείο στην ενότητα Τρόμου, στο Φεστιβάλ Ταινιών του Χιούστον.
Να το δούμε; Απόλυτα, ΝΑΙ. Δεν το μάθατε από εμένα, αλλά είναι διαθέσιμο στο YouTube, σε ποιότητα '90s.
Singapore Sling: Ο Άνθρωπος Που Αγάπησε Ένα Πτώμα, 1990
Τι είναι: Ακραίο φιλμικό πείραμα του Νίκου Νικολαΐδη, αυτού του σπουδαίου προβοκάτορα του ελληνικού σινεμά. Η υπόθεση πραγματεύεται την απαγωγή ενός άντρα, από ένα ντουέτο βασανιστριών (μάνα-κόρη), που δεν έχουν και τόσο καλές προθέσεις. Μπορούμε να το κατατάξουμε και στις μαύρες κωμωδίες.
Να το δούμε; Ναι, αν προηγουμένως έχετε βουτήξει στο γκροτέσκο/νοσηρό/φουλ των rock n' roll αναφορών σύμπαν των ταινιών του Νικολαΐδη (Γλυκιά Συμμορία, Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα).
Σημάδια της Νύχτας, 1990
Τι είναι: «Μετά την αποφυλάκισή του, ο Άλκης (Στράτος Τζώρτζογλου), ψάχνοντας ένα φίλο (Αντώνης Κατσαρής) που του χρωστάει λεφτά, θα βρεθεί σε ένα νησί και θα γνωρίσει μια γυναίκα-μάγισσα (Κατερίνα Λέχου). Η σχέση του μ’ αυτή τη γυναίκα θα του ανοίξει την πόρτα σε ένα διαφορετικό κόσμο, γεμάτο μύθους, αινίγματα, αλλά και κινδύνους».
Να το δούμε; Ένα όνομα θα πω, Πάνος Κοκκινόπουλος!
Ο Βασιλιάς, 2002
Τι είναι: Άνδρας αποφυλακίζεται και προσπαθεί να ξαναφτιάξει το σπίτι του πατέρα του στο χωριό, μαζί και τη ζωή του. Το παρελθόν του όμως τον κυνηγάει, και τα καχύποπτα μάτια των νέων του γειτόνων, αναζητούν αίμα, παντού.
Να το δούμε: Η σπουδαία ταινία του Νίκου Γραμματικού με τον Βαγγέλη Μουρίκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μια ταινία που σε πλημμυρίζει με τρόμο ως τον πυρήνα της ύπαρξης σου.
Hardcore, 2005
Τι είναι: Δύο κορίτσια (Δανάη Σκιάδη - Κατερίνα Τσαβάλου) αποφασίζουν να αποδράσουν, να φύγουν από μια ζωή που τις καθηλώνει. Δεν θα είναι τόσο εύκολο
Να το δούμε; Μηδενισμός, αυτοαναφορικότητα, στιλιζάρισμα και aesthetics που θυμίζουν τον μεγάλο προβοκάτορα των εικόνων, Λάρι Κλαρκ και το θρυλικό Kids, υπέροχη μουσική από τους Raining Pleasure (διασκευή στο Dancing Queen) και μια εντυπωσιακή πρώτη σκηνοθετική υπογραφή από τον Ντένη Ηλιάδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου