Δεν είναι για όλους η μοναξιά.. θέλει αντοχές και κότσια!

Γράφει η Γεωργία Ντούνη

Δεν μπορούν όλοι να ζήσουν μόνοι τους και πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε αυτό. Δεν είναι εύκολο.
Η μοναξιά είναι ένα άγριο θηρίο που ή θα το φοβηθείς και θα σε «φάει» ζωντανό ή θα το αγκαλιάσεις και θα το «ηρεμήσεις» κάνοντάς το τον καλύτερο σου φίλο. Περνάς τρία στάδια. Τη συνθήκη ότι έμεινες μόνος, τον φόβο ότι θα μείνεις έτσι και μετά την αποδοχή ή την άρνηση.

Στο τελικό στάδιο επιλέγεις αν είσαι εντάξει με την μοναξιά και δεν θα την σπάσεις αν δεν βρεις κάτι καλύτερο ή δεν είσαι εντάξει και «τρέχεις» να συμβιβαστείς με κάτι που θα καλύψει τα κενά σου με κάτι που μπορεί να μην είναι αυτό που πραγματικά θες. Η κάθε περίπτωση είναι σεβαστή και επιλέγεται από σένα για εσένα, μη σε νοιάζει πως θα σε κρίνουν. 

Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να σκεφτείς τι θα σε κάνει πραγματικά χαρούμενο. Μην μείνεις σε τίποτα λιγότερο από την ψυχική ηρεμία και γαλήνη.
Δεν είναι για όλους η μοναξιά, δεν είναι εύκολη. «Βγάλε το καπέλο» σε αυτόν που την αντέχει και την «περνάει» και σεβάσου και εκείνον που δεν την αντέχει και ψάχνει «συντροφιά» για να χρωματίσει την «μαυρίλα» του.

 Στην τελική μόνος ή με κάποιον το πιο σημαντικό είναι η ευτυχία σου. Ξέρουμε πως δεν είναι εύκολο να μην θες να είσαι μόνος, αλλά να «αναγκάζεσαι», ακόμα και αυτό σε ξεχωρίζει και σε τιμάει που δε συμβιβάστηκες… Να θυμάσαι πως μια περίοδος, δεν είναι όλη σου η ζωή, αλλά και να είναι, είχες τα κότσια να την «αντέξεις».