Tο μύνημα της ημέρας

Δειλοί άνθρωποι που το μόνο που ήξεραν να κάνουν είναι να παίρνουν και να φεύγουν. Μη δίνεις αξία σε ανθρώπους που δεν ξέρουν να εκτιμούν.

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2024

Η ιστορία του Άργους, του σκύλου που περίμενε 20 χρόνια την επιστροφή του Οδυσσέα

 

Η ιστορία του Άργους, του σκύλου που περίμενε 20 χρόνια την επιστροφή του κηδεμονα του, για να φύγει από τη ζωή...
Ειναι μία από τις πιο συγκινητικές επιδείξεις πίστης, που διατηρεί ο ελληνικός μύθος...
Ο Οδυσσέας, ο ήρωας που επέζησε από τις ανελέητες μάχες και τις επικές προκλήσεις της Οδύσσειας, επέστρεψε επιτέλους στην αγαπημένη του Ιθάκη.
Δεν ήταν πλέον ο σκληρός και ζωντανός πολεμιστής που ξεκίνησε για τον Τρωικό Πόλεμο.
Ο χρόνος και ο πόλεμος είχαν σημαδέψει βαθιά το σώμα και την ψυχή του.
Η γυναίκα του δεν τον αναγνώρισε.
Ανάμεσα στο πλήθος προσώπων που περνούσαν, κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν αυτός ο γέρος μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο.
Μόνο ένα ον, σιωπηλό και πιστό, έχει δει πέρα από τον χρόνο και τα φαινόμενα.
Ο Άργος, ο σκύλος που τον περίμενε δύο δεκαετίες, ακόμα και τυφλός, αδύναμος και στα πρόθυρα του θανάτου, ήξερε ότι ο Οδυσσέας επέστρεψε.
Ο δεσμός μεταξύ των δύο ξεπέρασε τον χρόνο, τον πόλεμο, ακόμα και τη μεταμφίεση ενός ήρωα.
Όταν ο Οδυσσεας διέσχισε τις πύλες της πατρίδας του, ο Άργος, εξαντλημένος από χρόνια αναμονής, σύρθηκε στον κηδεμόνα του, με την τελευταία νήμα ενέργειας που του είχε απομείνει.
Η οψη Άργους, ήταν η σιωπηλή αναγνώριση, που δεν χρειάστηκε ποτέ να ζητήσει ο Οδυσσεας.
Ανίκανος να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα για να προστατέψει την αποστολή του, ο Οδυσσέας δεν μπόρεσε να τον καλέσει, αλλά τα δάκρυά του κατήγγειλαν τον πόνο και την αγάπη που περιέχεται σε αυτή την επανένωση.
Η ουρά του Άργους κουνήθηκε για μια τελευταία φορά, μια αργή κίνηση, που μεταφέρθηκε από χρόνια αναμονής και αφοσίωσης.
Κι εκεί, στα πόδια του ήρωα που περίμενε τόσο καιρό, άφησε την τελευταία του πνοή ο Άργος.
Ο θάνατός του συμβολίζει κάτι μεγαλύτερο από την αφοσίωση των σκύλων.
Είναι απόδειξη ότι η αληθινή αγάπη, ακόμα και σιωπηλή και υπομονετική, δεν σβήνει ποτέ.
Ως ο πιο πιστός από όλους τους συντρόφους, ο Άργος έφυγε από τη ζωή, μόνο όταν ολοκληρώθηκε η αποστολή του.
Ο ιδιοκτήτης του επέστρεψε και μόνο τότε ο σκύλος μπορούσε να ξεκουραστεί.
Η ιστορία του Άργους δεν είναι απλά μια ιστορία πίστης.
Είναι μια βαθιά υπενθύμιση, ότι ανεξάρτητα από το πόσο μακριά είμαστε από εκείνους που αγαπάμε, η αληθινή αγάπη πάντα αναγνωρίζει την επιστροφή.
Ακόμα και μετά από 20 χρόνια, η ψυχή του Άργους δεν ξέχασε ποτέ.
©️ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου