Προσπάθειες τεράστιες να ψάξουμε να βρούμε πως και γιατί χάσαμε τα παιδιά μας τόσο άδικα .
Ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσουμε τι έγινε .
Προσπαθούμε κάθε μέρα .
Αλλά κάθε μέρα είναι και χειρότερη
Κάθε πρωί που ξυπνώ (λες και κοιμάμαι )
Νοιώθω αποκαμωμένος .
Και εκεί έρχεται η σύζυγος και μου ρίχνει μια σφαλιάρα και μου λέει ΣΗΚΩ !!!
Τα κορίτσια τώρα σε χρειάζονται !!!
Γι αυτό λέω σε όλους ότι δεν γίνεται να σταματήσω μέχρι να νιώσω εγώ ότι πλέον ότι όλοι οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν .
Και να ξέρετε ότι εγώ είμαι δύσκολος κριτής στο θέμα αυτό .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου