Είμαστε μαζί, κι όμως δεν έχουμε τίποτα να πούμε
εμείς που κάποτε κάναμε σα τρελοί για να ιδωθούμε
ένας τοίχος σιωπής ανάμεσά μας έχει υψωθεί
τα λόγια λίγα, η σιωπή πολύ
Ζούμε μαζί κι όμως νιώθω τόσο μόνη
το φέρσιμό σου κι η παρουσία σου με πληγώνει
και τότε η παγωνιά γίνεται πιο παγερή
κι η παρουσία σου γίνεται απ' τη μοναξιά πιο πικρή
Οι σιωπές πολλές, τα λόγια λίγα
ξέφτισε η αγάπη μας Θεέ μου τι κρίμα!
Δεν κοιταζόμαστε τώρα πια ποτέ στα μάτια
τα όνειρα που κάποτε κάναμε μαζί γίναν κομμάτια...
ΜαρίζαΤσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου