Γράφει η Φύλλις Γκούστη
Ναι, έχει πολλά πάνω κάτω πέρα δώθε η ζωή.
Δεν μας δόθηκε χάρτης άλλωστε.
Κάθε κίνηση, κάθε βήμα, μικρό ή μεγάλο, είναι δικό μας και μόνο.
Κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι θα βγει, θα πάει, θα επιτευχθεί μια νίκη γκαραντί.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί δεν υπάρχουν εγγυήσεις σε αυτήν την ζωή.
Δεν υπάρχουν καν εγγυήσεις για το αν θα ζούμε σε λίγο, ούτε καν λοιπόν να μιλάμε για αύριο.
Πόσο μάλλον, να απολογούμαστε για τις επιλογές μας.
Για τις επιλογές, που και εμείς οι ίδιοι μέχρι να ξεκαθαρίσουμε, μέχρι να βεβαιώσουμε μέσα μας, ότι είναι εντάξει για μας, η απάντηση είναι “θα δείξει”.
Μεγάλωσα λοιπόν για περαιτέρω εξηγήσεις.
Κουράστηκα να εξηγώ τα τί και τα γιατί μου.
Πέντε ανθρώπους θέλω δίπλα μου που και στα λάθη μου ακόμα να είναι εκεί, με κατανόηση και τρυφερότητα.
Να με μαλώσουν τρυφερά, με ενσυναίσθηση.
Να μου το δείξουν το λάθος ναι, μα με κατανόηση και αγάπη, συζήτηση και ανοιχτή καρδιά.
Μεγάλωσα και αναλαμβάνω τις επιλογές μου, τις ευθύνες και τις συνέπειές τους.
Κι αν βγουν σε καλό, βγήκαν.
Κι αν βγουν σε λάθος, θα μάθω κάτι πάλι μέσα από αυτό και θα βελτιωθώ.
Γιατί στον δικό μου κόσμο, δεν υπάρχουν άσχημα λάθη.
Υπάρχουν μαθήματα, που μέσα από αυτά, λαμβάνοντάς τα, μόνο καλύτερη μπορώ να γίνω.
Καλύτερη από μένα.
Γιατί δεν είναι δουλειά μου, να ανταγωνίζομαι κανέναν άλλο πέρα και έξω από μένα.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί με διαφορετικούς δρόμους, χρόνους, μονοπάτια.
Σεβαστά όλα.
Μεγάλωσα και έφτασα ξεκάθαρα να μπορώ μετά από χρόνια να μπορώ να έχω φωνή.
Να τιμάω την φωνή αυτή.
Και αυτό προσπαθώ να μου θυμίζω.
Οι αποφάσεις στην ζωή, θέλουν ψυχή.
Ψυχή, κατεύθυνση και πάθος.
Ας ψάχνουμε λοιπόν μέσα μας, να βρίσκουμε τις ποιότητες αυτές και να πορευόμαστε μαζί τους.
Ας κάνουμε τις όποιες κινήσεις μας και εκείνοι που γνήσια είναι μαζί μας, στον δρόμο θα φανούν.
Και αν δεν φανούν, να μαθαίνεις να αυτοφροντίζεσαι, να αυτοποτίζεσαι, να σου μιλάς όμορφα και να φιλοσοφείς τα σκοτάδια σου και τις ομορφιές σου, μέχρι να φανούν εκείνοι οι ομόηχα ίδιοι που δεν θα φοβούνται και οι ίδιοι να παίρνουν κατευθύνσεις αναπολογητικά.
Δεν χρωστάς τις επιλογές σου πουθενά.
Αρκεί, να είσαι έτοιμος να αναλάβεις και τις όποιες συνέπειές τους, το ίδιο όμορφα.
Και κάτι άλλο.
Πριν αφεθείς να κριθείς για τα πιστεύω και τις επιλογές σου, κάνε και ένα check.
Αυτοί που σου λένε πόσο λάθος είσαι πάλι, βρέθηκαν στην θέση σου;
Έκαναν τα λάθη σου;
Βρέθηκαν στον αέρα;
Και αν ναι, βγήκαν από εκεί;
Μετέτρεψαν την κατάσταση σε κερδισμένη ιστορία;
Γιατί τελικά, αντί να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας, ακούμε όλο τον απ’έξω θόρυβο και καλύπτει το μέσα μας.
Άκουγε αν θες να ακούς κριτικές και πρέπει, αλλά από εκείνους, τουλάχιστον, που στην δική τους ζωή, έχουν κάνει ήδη την ανατροπή.
Που έχουν κάνει έμπρακτα αυτό που συμβουλεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου