Μπορείς να πεις γρήγορα αυτούς τους παιδικούς γλωσσοδέτες;

Το παρελθόν επιστρέφει για να μας δέσει την γλώσσα κόμπο μέσα από παιδικούς γλωσσοδέτες που εύκολα γράφονται, δύσκολα λέγονται.

Τα σαρδάμ έχουν πλάκα. Είτε γίνονται με τις πιο απλές φράσεις – βλέπε Μακέτο Σημίτη – είτε γίνονται αναπόφευκτα με φράσεις που έχουν σκοπό να δέσουν τη γλώσσα μας ναυτικό κόμπο.

Οι παρακάτω γλωσσοδέτες από την παιδική μας ηλικία το αποδεικνύουν εμπράκτως. Εμείς τους γράψαμε – σχετικά – εύκολα. Εσείς μπορείτε να τους πείτε γρήγορα;

Της καρέκλας το ποδάρι ξεκαρεκλοποδαρώθηκε. Και ποιος το ξεκαρεκλοποδάριασε; Ο ξεκαρεκλοποδητής

Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας, ανέβηκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά, να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα τζιτζιμιτζιχότζιρα

Είχα μια συκιά ορθή πεντολευκοκυκλωτή, που’κανε σύκα ορθά πεντολευκοκυκλωτά. Πάει ο κόρακας ορθός ο πεντολευκοκυκλωτός να φάει τα σύκα τα ορθά τα πεντολευκοκυκλοτά. Πιάνω πέτρα ορθή πεντολευκοκυκλωτή να ρίξω του κόρακα του ορθού του πεντολευκοκυκλωτη να μη φάει τα σύκα τα ορθά τα πεντολευκοκυκλωτά

Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαίνω, βγαίνω, ανεβαινωκατεβαινωμπαινοβγαίνω.

Έφαγα στάκα μιτατόστακα με τη μιτατοστακοκουτάλα

Και μιας και ξεκινήσαμε τα φαγώσιμα: Πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδόπιτα. Πίτα σπανακόπιτα, σπανακολαδοφραγκοσυκοπαντζαροκολοκυθόπιτα

Μια τίγρης μα ποια τίγρης; Μια τίγρης με τρία τιγράκια

Μια πάπια μα ποια πάπια, μια πάπια με παπιά

Ο παπάς ο παχύς, έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ , έφαγες παχιά φακή;

Εκκλησούλα μολυβδοκολοπελεκητή, ποιος σε μολυβδοκολοπελεκητούσε; Ο γιος του μολυβδοκολοπελεκητή.

Ο γιος του Ρουμπή, του Κουμπή, του Ρουμποκομπολογή, βγήκε να ρουμπέψει, να κουμπέψει, να ρουμποκομπολογέψει, και τον πιάσαν οι ρουμπήδες, οι κουμπήδες, οι Ρουμποκομπολογήδες.

Ξένος, αλλά αγαπημένος: Supercalifragilisticexpialidocious (σούπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντοσιους)

Και μερικοί ακόμα σε μορφή τραγουδιού με το «Γλωσσοδέτη» του Νότη Μαυρουδή από την παιδική χορωδία Τυπάλδου: