Κάποιες φορές ξεκινάς να φύγεις χωρίς
προορισμό, δεν υπάρχει καμία Ιθάκη να σε περιμένει και δεν είναι ούτε το
ταξίδι ο σκοπός. Κάποιες φορές ξεκινάς να φύγεις, απλά γιατί δεν
αντέχεις άλλο να μένεις στην λεηλατημένη Τροία. Αυτά τα ταξίδια μοιάζουν
με μια μεγάλη ευθεία που σε στέλνει όσο πιο μακριά γίνεται. Φεύγεις
γιατί σε κούρασε ο πόλεμος, κι ας κατάφερες να τον κερδίσεις με ένα
μεγαλειώδες τρικ στο τέλος. Είναι τελικά ο ίδιος ο πόλεμος που σε νίκησε
γιατί αυτός νικάει πάντα, ακόμα κι αν νόμισες ότι μπορεί ένας πόλεμος
να επιτρέψει σε κάποιον τρίτο να βγει νικητής.
Δεν έχει σημασία πώς θα φύγεις. Αν είσαι
τυχερός σε περιμένει ένα καράβι στην ακτή με μεγάλα πανιά, αλλιώς
πέφτεις μόνος στην θάλασσα και αρχίζεις το κολύμπι. Στην διαδρομή
συναντάς νησιά και λιμάνια, δεν τολμάς όμως να τα πλησιάσεις, η ανάμνηση
της Τροίας είναι ακόμα νωπή και η μυρωδιά της καμένης γης είναι ακόμα
στα ρουθούνια σου. Φεύγεις, αυτό μετράει τώρα, τα λιμάνια ας ανοίξουν
τις προβλήτες τους σε εκείνους που ψάχνουν αγκαλιές.
Ο σκοπός του ταξιδιού είναι ένας και τον
ξέρεις. Πρέπει η φυγή να τρέξει πιο γρήγορα από την ανάμνηση. Αλλιώς
αρχίζουν τα ναυάγια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου