Η οικογένεια, για άλλη μία φορά, άλλο ένα Πάσχα, είναι μαζεμένη στο χωριό.
Οι τελευταίοι, αφίχθησαν Μεγάλη Πέμπτη. Είναι ο Γιώργος με τη γυναίκα και τα παιδιά..
Όλοι μαζί στο, όντως, ευρύχωρο σπίτι του χωριού, συνολικά καμιά εικοσαριά άτομα! Βάλε και τους διάφορους συγγενείς που πηγαινοέρχονται και το σύνολο των πέραδώθε, ανέρχεται σε αρκετές δεκάδες!
Επιτηδευμένα χαμόγελα και πανομοιότυπες ευχές. Η υποβόσκουσα ένταση, εμφανέστατη! Νιώθεις πως μία σπίθα αρκεί για να γίνει η έκρηξη! Αυτή η ίδια αίσθηση που υπήρχε και το περσινό Πάσχα…
..και το προπέρσινο!
Αυτή η έκρηξη που όλο έρχεται και ποτέ, τελικά, δεν έρχεται!
Ο Γιώργος περιμένει την έκρηξη!
Θες από περιέργεια, θες από κοινή, συμπερασματική, λογική;..
Μα όχι!
Την περιμένει σαν λύτρωση!
Περιμένει αυτό το ΜΠΑΜ!!, που θα έχει ένταση μεγαλύτερη της Χιροσίμα. Αυτή η έκρηξη που θα πέσουν οι μάσκες της υποκρισίας και όλοι, επιτέλους, θα γίνουν οι εαυτοί τους!
Αλλά και πάλι, αυτή η λύτρωση, για άλλο ένα Πάσχα δεν θα έρθει..
Η υποκρισία έχει, από δεκαετίες, γίνει τρόπος ζωής.
Το φαΐ είναι έτοιμο και η οικογένεια μαζεύεται σιγά, σιγά στην τραπεζαρία του σπιτιού, για να φάνε όλοι μαζί.
Μεγάλη Πέμπτη, μέρα νηστείας και το μενού έχει φακές, χωρίς λάδι. Ο Βασίλης, ο μεγαλύτερος υποκριτής όλων, όλο ευλάβεια λέει την προσευχή. Μετά αρχίζουν να τρώνε..
Μα τι είναι αυτό που έχει μπροστά του ο Γιώργος;! Τι έχει στο πιάτο του;! Τι είναι αυτό που τρώει;!
Κρέας;!
Μα ναι! Ο Γιώργος, στο πιάτο του έχει κρέας! Κοκκινιστό με ρύζι! Το έφερε σε τάπερ από το σπίτι..
Οι υπόλοιποι, με μπροστάρη τον Βασίλη, τον μαλώνουν. Τον λένε βλάσφημο!
Αλλά αρκεί ένα βλέμμα από τον Γιώργο, για να κλείσουν τα στόματα!
Το βλέμμα του άγριο, αγανακτισμένο, στα όρια του έξαλλου!!
Τους λέει να κοιτάνε τη δουλειά τους και να τον αφήσουν ήσυχο να φάει! Τους λέει πως, πλέον, δε γουστάρει άλλη κριτική και άλλους εξαναγκασμούς στη ζωή του!
«Σώστε εσείς την ψυχή σας και άστε με να απολαύσω το φαΐ μου», λέει άγρια και επιστρέφει στο πιάτο του!..
Αργότερα ενημερώνει τους δικούς του πως, πλέον, θα κάνει ότι γουστάρει και σε όποιον αρέσει! Αν θέλει να φάει κοψίδια σε μέρες νηστείας αυτό θα κάνει! Τέλος!
Τέλος στις διάφορες μορφές ελέγχου! Τέλος στα «πρέπει» και «δεν πρέπει»! Στα σαράντα του, όσο και για όσο ακόμα θα μπορεί, θα κάνει ότι του καπνίσει!
Τους λέει, να ασχοληθούν ο καθένας με τον εαυτό του και να τον αφήσουν στην ησυχία του, για να ασχοληθεί και αυτός με τον δικό του εαυτό!
Κάποιοι που πήγαν να τον επικρίνουν, ενημερώθηκαν πως θα ακούσουν θρησκευτικά μπινελίκια αν δεν το βουλώσουν και δεν κάτσουν στα αβγά τους!
Φυσικά το βούλωσαν και έκατσαν στα αβγά τους..
Σε ελάχιστο χρόνο, η οικογένεια γύρισε σε αυτό που ήξερα να κάνει τόσο μα τόσο καλά!
Γύρισε στους υποκριτικούς ρυθμούς της!
Βράδυ Μεγάλου Σαββάτου και όλοι μαζί κατευθύνθηκαν στην Εκκλησία του χωριού.
Μεσάνυχτα και Χριστός Ανέστη!
Οι καμπάνες χτύπαγαν, τα βαρελότα έσκαγαν και οι άνθρωποι αντάλλαζαν αγκαλιές φιλιά και ευχές!
Μαζί και ο Γιώργος!
Αυτός κυρίως, έκανε τη δική του Ανάσταση!
Αυτός, όντως, Αναστήθηκε!
Οι τελευταίοι, αφίχθησαν Μεγάλη Πέμπτη. Είναι ο Γιώργος με τη γυναίκα και τα παιδιά..
Όλοι μαζί στο, όντως, ευρύχωρο σπίτι του χωριού, συνολικά καμιά εικοσαριά άτομα! Βάλε και τους διάφορους συγγενείς που πηγαινοέρχονται και το σύνολο των πέραδώθε, ανέρχεται σε αρκετές δεκάδες!
Επιτηδευμένα χαμόγελα και πανομοιότυπες ευχές. Η υποβόσκουσα ένταση, εμφανέστατη! Νιώθεις πως μία σπίθα αρκεί για να γίνει η έκρηξη! Αυτή η ίδια αίσθηση που υπήρχε και το περσινό Πάσχα…
..και το προπέρσινο!
Αυτή η έκρηξη που όλο έρχεται και ποτέ, τελικά, δεν έρχεται!
Ο Γιώργος περιμένει την έκρηξη!
Θες από περιέργεια, θες από κοινή, συμπερασματική, λογική;..
Μα όχι!
Την περιμένει σαν λύτρωση!
Περιμένει αυτό το ΜΠΑΜ!!, που θα έχει ένταση μεγαλύτερη της Χιροσίμα. Αυτή η έκρηξη που θα πέσουν οι μάσκες της υποκρισίας και όλοι, επιτέλους, θα γίνουν οι εαυτοί τους!
Αλλά και πάλι, αυτή η λύτρωση, για άλλο ένα Πάσχα δεν θα έρθει..
Η υποκρισία έχει, από δεκαετίες, γίνει τρόπος ζωής.
Το φαΐ είναι έτοιμο και η οικογένεια μαζεύεται σιγά, σιγά στην τραπεζαρία του σπιτιού, για να φάνε όλοι μαζί.
Μεγάλη Πέμπτη, μέρα νηστείας και το μενού έχει φακές, χωρίς λάδι. Ο Βασίλης, ο μεγαλύτερος υποκριτής όλων, όλο ευλάβεια λέει την προσευχή. Μετά αρχίζουν να τρώνε..
Μα τι είναι αυτό που έχει μπροστά του ο Γιώργος;! Τι έχει στο πιάτο του;! Τι είναι αυτό που τρώει;!
Κρέας;!
Μα ναι! Ο Γιώργος, στο πιάτο του έχει κρέας! Κοκκινιστό με ρύζι! Το έφερε σε τάπερ από το σπίτι..
Οι υπόλοιποι, με μπροστάρη τον Βασίλη, τον μαλώνουν. Τον λένε βλάσφημο!
Αλλά αρκεί ένα βλέμμα από τον Γιώργο, για να κλείσουν τα στόματα!
Το βλέμμα του άγριο, αγανακτισμένο, στα όρια του έξαλλου!!
Τους λέει να κοιτάνε τη δουλειά τους και να τον αφήσουν ήσυχο να φάει! Τους λέει πως, πλέον, δε γουστάρει άλλη κριτική και άλλους εξαναγκασμούς στη ζωή του!
«Σώστε εσείς την ψυχή σας και άστε με να απολαύσω το φαΐ μου», λέει άγρια και επιστρέφει στο πιάτο του!..
Αργότερα ενημερώνει τους δικούς του πως, πλέον, θα κάνει ότι γουστάρει και σε όποιον αρέσει! Αν θέλει να φάει κοψίδια σε μέρες νηστείας αυτό θα κάνει! Τέλος!
Τέλος στις διάφορες μορφές ελέγχου! Τέλος στα «πρέπει» και «δεν πρέπει»! Στα σαράντα του, όσο και για όσο ακόμα θα μπορεί, θα κάνει ότι του καπνίσει!
Τους λέει, να ασχοληθούν ο καθένας με τον εαυτό του και να τον αφήσουν στην ησυχία του, για να ασχοληθεί και αυτός με τον δικό του εαυτό!
Κάποιοι που πήγαν να τον επικρίνουν, ενημερώθηκαν πως θα ακούσουν θρησκευτικά μπινελίκια αν δεν το βουλώσουν και δεν κάτσουν στα αβγά τους!
Φυσικά το βούλωσαν και έκατσαν στα αβγά τους..
Σε ελάχιστο χρόνο, η οικογένεια γύρισε σε αυτό που ήξερα να κάνει τόσο μα τόσο καλά!
Γύρισε στους υποκριτικούς ρυθμούς της!
Βράδυ Μεγάλου Σαββάτου και όλοι μαζί κατευθύνθηκαν στην Εκκλησία του χωριού.
Μεσάνυχτα και Χριστός Ανέστη!
Οι καμπάνες χτύπαγαν, τα βαρελότα έσκαγαν και οι άνθρωποι αντάλλαζαν αγκαλιές φιλιά και ευχές!
Μαζί και ο Γιώργος!
Αυτός κυρίως, έκανε τη δική του Ανάσταση!
Αυτός, όντως, Αναστήθηκε!
Γράφει ο Γιώργος Παρασκευόπουλος
eternalradio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου