Οι πιο παράξενες… αλλά σοφές παροιμίες

Είκοσι χιουμοριστικές αλλά… άκρως σοφές παροιμίες για να έχετε να λέτε στους γύρω σας με κάθε αφορμή.

Σε όσους θυμούνται «περσινά ξινά σταφύλια»:

Τα ξερά σκατά στον τοίχο δεν κολλάνε.

Σε όσους σας ψέγουν για την ηλικία σας:
Αξίζει μια γερόκοτα σαράντα πουλακίδες.

Στους πιο… δυσκοίλιους:
Χαρά στο νιο τον τσίρλιαρη, τον γέρο σφιχτοκώλη.

Σε όσους το ρίχνουν έξω το καλοκαίρι σα να μην υπάρχει αύριο:
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.

Στους αναβλητικούς φίλους σας:
Η κότα όταν έρθει το αβγό στον κώλο της ψάχνει για φωλιά.

Και σε όσους είναι φοβερά αργοί:
Πέρσι έκλασε, φέτος βρόμισε.

Σε όσους δεν γνωρίζουν τη λέξη «κάρμα»:
Όποιος κατουράει στη θάλασσα, το βρίσκει στο αλάτι.

Σε αυτούς που σας διηγούνται κλαίγοντας τα αποτελέσματα του ξενυχτιού τους:
Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.

Όταν σας μιλούν για άτομα και καταστάσεις που θέλετε να αποφύγετε:
Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι ας είναι δέκα μέτρα.

Σε όσους προσπαθούν να παρουσιάσουν κάτι μέτριο για υπέροχο:
Κι αν στόλισες το γάιδαρο, γι’ άλογο δεν περνιέται!

Σε όσους δεν σας δίνουν σημασία:
Εγώ μιλάω, γαϊδούρια κλάνουνε.

Σε όσους προσπαθούν μάταια:
Σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις χρόνο και σαπούνι.

Σε αυτούς που νομίζουν ότι τα κάνουν όλα τέλεια:
Καθενός η πορδή, μόσχος του μυρίζει.

Σ’ αυτούς που απέκτησαν κακές συνήθειες:
Κώλος που ‘μαθε να κλάνει, εύκολα δε ξεμαθαίνει.

Στους ματαιόδοξους της παρέας:
Άσπρο κώλο που ‘χει η νύφη, να ‘χαμε και μεις οι γύφτοι.

Επίσης:
Χόρτασ’ η ψείρα και βγήκε στον γιακά.

Σε όσους κάνουν υπερβολές:
Είπαν τον τρελό να χέσει κι έβγαλε και τ’ άντερά του.

Σε αυτούς που αναρωτιούνται αν θα τους βγει σε καλό η σεξουαλική τους απελευθέρωση:
Δώσε κώλο πάρε κώλο γνώρισες τον κόσμο όλο

Και σε αυτούς που κρύβουν επιμελώς τα «κουσούρια» τους:
Ο κουφός κι ο κλανιάρης δίπλα στα νταούλια πάνε